خود آموز خود اندیشی (۱۰۷۱)

 

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت اول

بخش دوم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۲ ـ ۸۳)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

سعدی

اگر ز مغز حقیقت، به پوست خرسندی

تو نیز جامه ازرق بپوش و سر متراش

معنی تحت اللفظی:

اگر نه به دنبال مغز حقیقت، بلکه به دنبال پوست حقیقتی،

برو لباس سبز بپوش و سرت را اصلاح نکن.

 

سعدی

در این اندرز

دیالک تیک فرم و محتوا

را

به شکل دیالک تیک پوست و مغز بسط و تعمیم می دهد و نقش تعیین کننده را از آن محتوا (مغز) می داند.

 

منظور سعدی این است که تظاهر به طریقت پشیزی نمی ارزد.

اهل طریقت حتما نباید ظاهر صوفیانه ای داشته باشند.

مهم تعلق خاطر باطنی به طریقت و بی اعتنایی به طرز لباس و مخلفات و ادا و اطوار است.

در بیت بعدی اندرز، منظور سعدی، روشنتر می شود:

 

مراد اهل طریقت، لباس ظاهر نیست

کمر به خدمت سلطان ببند و صوفی باش

 معنی تحت اللفظی:

شرط تعلق به طریقت، ظاهر افراد نیست.

می توان جلاد دربار بود و ضمنا صوفی بود.

 

ادامه دارد.