ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ
النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ ۚ وَلَا تَكُن لِّلْخَائِنِينَ خَصِيمًا﴾
[ النساء: ۱۰۵]
ما اين كتاب را به راستى بر تو نازل كرديم تا بدان سان كه خدا به تو آموخته است ميان مردم داورى كنى و به نفع خائنان به مخاصمت برمخيز.
کریم
در این آیه فلسفه تألیف قرآن را تببین می دارد:
داوری در میان توده و مخالفت با خائنین.
قرآن کریم
مانیفست انقلاب برده داری بوده است.
﴿وَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا﴾
[ النساء: ۱۰۶]
و از خدا آمرزش بخواه كه او آمرزنده و مهربان است.
محتوای زمینی این آیه،
دعوت از بردگان عاصی و ناراضی به طلب عفو و بخشش از اربابان برده دار است.
در اسلام به مثابه ایده ئولوژی نظام برده داری،
الله
معبود
(ارباب برده دار انتزاعی ـ آسمانی)
و
بشریت
همه از دم برده اند.
حضرت محمد به هنگام شروع به تبلیغ اسلام
حتی خود را عبد الله (بنده خدا) قلمداد می کند.
بنده ای که الله کتابی برایش نازل خواهد کرد و او به عنوان رسول الله به رهبری بشریت در مبارزه بر ضد نظام اشتراکی اولیه و تشکیل نظام طبقاتی برده داری خواهد پرداخت.
﴿وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا﴾
[ النساء: ۱۰۷]
و به خاطر كسانى كه به خود خيانت مى‌ورزند مجادله مكن، كه خدا خائنان گناهكار را دوست ندارد.
کریم
در این آیه
بحث با خودستیزان را بیهوده می داند.
دلیل متهم کردن مخالفین به خیانت این است
که
در قاموس کریم، بشریت در عالم الست یعنی قبل از بسته شدن نطفه شان در رحم مادر، با الله عهد و پیمان بسته اند که بنده فرمانبردارش باشند.
کسانی که با اسلام مخالفت می ورزند،
عهد و پیمان الست را شکسته اند و به خویشتن خویش ستم کرده اند.
با چنین کسانی بحث کردن بیهوده است.
دیالک تیک خدمت و خیانت
از دیالک تیک های فقهی است که خیلی ها به طور سوبژکتیو و دلبخواهی و مصلحتی برای تحسین و تخریب همنوعان به خدمت می گیرند.
این دیالک تیک فقهی عهد بوقی فاقد اعتبار علمی است.
﴿يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَهُوَ
مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لَا يَرْضَىٰ مِنَ الْقَوْلِ ۚ وَكَانَ
اللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطًا﴾
[ النساء: ۱۰۸]
از مردم پنهان مى‌دارند و از خدا پنهان نمى‌دارند، زيرا آنگاه كه شب‌هنگام سخنانى كه خدا از آن ناخشنود بود مى‌گفتند، خدا با آنها بود و خدا به هر چه مى‌كردند احاطه داشت.
محتوای این ایه،
نسبت دادن علم غیب به خدا ست.
کریم در این آیه هم دست به تهدید دگراندیشان می زند.
کریم از انتقاد هراس دارد.
﴿هَا أَنتُمْ هَٰؤُلَاءِ جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا
فَمَن يُجَادِلُ اللَّهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَم مَّن يَكُونُ
عَلَيْهِمْ وَكِيلًا﴾
[ النساء: ۱۰۹]
هان، اين شماييد كه در اين جهان از آنان سخت جانبدارى كرديد، كيست كه در روز قيامت از آنان در برابر خدا جانبدارى كند يا چه كسى وكيل آنها خواهد بود؟
کریم در این آیه هم دست به تهدید مخالفین می زند.
دیالک تیک تهدید و تطمیع (بیم و امید)
از مهمترین دیالک تیک های کریم است.
فرنگی ها این دیالک تیک را دیالک شلاق وشیرینی نام داده اند.
﴿وَمَن يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَّحِيمًا﴾
[ النساء: ۱۱۰]
و هر كه كارى ناپسند كند يا به خود ستم روا دارد، آنگاه از خدا آمرزش خواهد، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد يافت.
این روی دیگر مدال دیالک تیکی فوق الذکر است:
کریم در این آیه به گناهکاران و خائنان وعده بخشش در صورت توبه می دهد.
این نوعی تطمیع است.
﴿وَمَن يَكْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا يَكْسِبُهُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا﴾
[ النساء: ۱۱۱]
و هر كه گناهى كند، آن گناه به زيان خود كرده است، و خدا دانا و حكيم است.
کریم در این آیه،
ارتکاب معصیت را، یعنی سرپیچی از قوانین و مقررات و فرامین اربابان برده دار را
خودستیزی قلمداد می کند.
تعریف کریم از مفهوم ظلم همین است:
ظلم و ستم یعنی عدم اطاعت از فرامین طبقه حاکمه برده دار (ال عبا).
﴿وَمَن يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا﴾
[ النساء: ۱۱۲]
و هر كه خود خطا يا گناهى كند آنگاه بى‌گناهى را بدان متهم سازد، هر آينه بار تهمت و گناهى آشكار را بر دوش خود كشيده است.
کریم از مسلمین انتظار صداقت دارد:
اگر کسی خطایی مرتکب شده، باید به گردن گیرد تا گردنش را بزنند و نباید به گردن دیگران بیندازد.
﴿وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّت طَّائِفَةٌ
مِّنْهُمْ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ ۖ وَمَا
يَضُرُّونَكَ مِن شَيْءٍ ۚ وَأَنزَلَ اللَّهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ
وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُن تَعْلَمُ ۚ وَكَانَ فَضْلُ
اللَّهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا﴾
[ النساء: ۱۱۳]
اگر فضل و رحمت خدا شامل حال تو نبود، گروهى از كافران قصد آن داشتند كه تو را گمراه كنند، ولى آنان جز خود را گمراه نكنند و هيچ زيانى به تو نرسانند.
و خدا بر تو كتاب و حكمت نازل كرد و چيزهايى به تو آموخت كه از اين پيش نمى‌دانسته‌اى و خدا لطف بزرگ خود را بر تو ارزانى داشت.
کریم
در این آیه،
به خودگویی می پردازد:
اگر کریم تحت تأثیر کفار، گمراه نشده و به اسلام پشت نکرده، خواست خدا بوده و نه فهم و فراست خودش و ایمان مستحکمش.
این آیات کریم
شبیه شلیک بر ران مبارک خویشند.
﴿۞ لَّا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ
بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَن
يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا
عَظِيمًا﴾
[ النساء: ۱۱۴]
در بسيارى از نجواهايشان فايده‌اى نيست، مگر در سخن آنان كه به صدقه‌دادن يا نيكى‌كردن و يا آشتى‌جويى فرمان مى‌دهند. و آن كس را كه براى خشنودى خداى چنين كند مزد بزرگى خواهيم داد.
کریم در این آیه دعوت به مساعدت به همنوع می کند و وعده اجر عظیم می دهد.
محتوای این آیه هم همان تطمیع است.
﴿وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ
وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ
وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا﴾
[ النساء: ۱۱۵]
هر كه پس از آشكار شدن راه هدايت با پيامبر مخالفت ورزد و از شيوه‌اى جز شيوه مؤمنان پيروى كند، بدان سوى كه پسند اوست بگردانيمش و به جهنمش افكنيم، و جهنم سرانجام بدى است.
محتوای این آیه، تهدید است.
کریم
عاجر از استدلال و اقتاع علمی و حتی تجربی است:
یا تهدید می کند و یا تطمیع.
از این ۱۱۵ ایه سوره النساء
جز ایات انگشت شماری ربطی به زنان ندارند.
معلوم نیست که چرا این سوره، سوره النساء نامگذاری شده است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر