درنگی
در
از
شین میم شین
هنر از دیدگاه مارکسیستی
مهرداد پرولتاریا
نقد هنر بورژوایی و مدرن
مارکسیست‌ها به هنر مدرن (مانند دادائیسم، سوررئالیسم، و هنر انتزاعی)
نگاه انتقادی
دارند.
به این دلیل
که این آثار غالباً غیرسیاسی، ذهنی و فردگرایانه‌اند و
از مشکلات واقعی جامعه فاصله می‌گیرند.
۱
نقد هنر بورژوایی
حریف
نه بورژوازی را می شناسد و نه هنر بورژوایی را.
ما در تاریخ معاصر با دو نوع متفاوت و حتی متضاد از بورژوازی و هنر
بورژوائی سر و کار داشته ایم:
بورژوائی سر و کار داشته ایم:
۱
بورژوازی مترقی آغازین
بورژوازی مترقی آغازین
با
فلاسفه ای از قبیل کانت و فیشته و هگل و فویرباخ و دیدرو و هلوه تیوس و هولباخ
و
با هنرمندانی از قبیل شیللر و غیره.
۲
بورژوازی مرتجع واپسین و معاصر
با
فلاسفه ای از قبیل شوپنهاور و نیچه و غیره
و
با هنرمندانی از قبیل سارتر و کامو و غیره.
۲
نقد هنر مدرن
هنر مدرن
ماهیت طبقاتی متفاوت و متضادی دارد و باید مشخصا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
هم آثار هنری برشت و پیکاسو و غیره مدرن اند و هم آثار هنرمندان ناتورالیست و سوررئآلیست و غیره
و
تفاوت و تضاد آنها چشمگیر است.
۳
مارکسیست‌ها
به هنر مدرن (مانند دادائیسم، سوررئالیسم، و هنر انتزاعی)
نگاه انتقادی
دارند.
معلوم نیست که منظور حریف از مارکسیسم چیست.
حریف
حرف های هر مدعی معروف به مارکسیست را مارکسیستی محسوب می دارد.
حریف
عاجز از تمیز محتوای آثار هنری مثلا پیکاسو با هنرمندان سبک های هنری به اصطلاح مدرن دیگر است.
مارکسیسم
تئوری انتقاد است و همه چیز را زیر ذره بین انقتادی ـ مارکسیستی قرار می دهد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر