۱۴۰۴ اردیبهشت ۲۷, شنبه

درنگی در «هنر از دیدگاه مارکسیستی» (۲۱)

     

 درنگی 

در

از

شین میم شین

هنر از دیدگاه مارکسیستی

مهرداد پرولتاریا

 

  نقد هنر بورژوایی و مدرن
 
مارکسیست‌ها به هنر مدرن (مانند دادائیسم، سوررئالیسم، و هنر انتزاعی)
 نگاه انتقادی دارند. 
به این دلیل 
که این آثار غالباً غیرسیاسی، ذهنی و فردگرایانه‌اند و از مشکلات واقعی جامعه فاصله می‌گیرند.
 
دلیل انتقاد مارکسیست های کذایی از هنر مدرن کذایی،
محتوای نامطلوب آن به زعم مارکسیست های بی خبر از مارکسیسم (استالینیست ها و اعجوبه های دیگر) است:
 
۱
 غیر سیاسی بودن آثار هنری مدرن
 
۲
ذهنی  بودن آثار هنری مدرن
 
۳
ایندیویدوئالیستی  بودن آثار هنری مدرن
 
۴
 از مشکلات واقعی جامعه فاصله گرفتن آثار هنری مدرن
 
به دعوی مربوط به غیرسیاسی و ذهنی بودن آثار هنری هنر مدرن
اشاره شد.
 
۳
ایندیویدوئالیستی  بودن آثار هنری مدرن
 
ما باید معیاری عینی و علمی برای هنری بودن اثری تعیین کنیم 
و گرنه هر زباله ای به عنوان زر عرضه خواهد شد.
هر لاطائلاتی به عنوان اثری علمی و فلسفی و هنری و استه تیکی و اروتیکی عرضه و محسوب خواهد شد.

 محتوای ۹۹ درصد فیلم های امپریالیستی فرقی با محتوای آگهی های تبلیغتی ـ تجاری ندارد.
 
آیا می توان این زباله ها را آثار هنری محسوب داشت؟
 
۹۹ در صد لاطائلاتی که در جن ـ قوری اسلامی به عنوان شعر سروده و سر هم بندی و منتشر می شوند، اصلا شعر نیستند.

خیلی از خلایق «تعریف» مضحک مزخرفی از شعر نو دارند:
هر پرت و پلایی را شعر نو می پندارند و هر پرت و پلاسرایی را شاعر.
 
همین مهرداد پرولتاریا
زباله هایی از این و آن  چپنما منتشر می کند و احتمالا خیال می کند که به انتشار اشعار سوسیالیستی می پردازد.
 
مشخصه عینی و علمی اثر هنری
خودپویی آن است.
 
خودپویی ضد دیالک تیکی آگاهی است.
دیالک تیک آگاهی و خودپویی.

 

خودپویی

 

۱

https://mimhadgarie.blogfa.com/post/15776

 

۲

https://mimhadgarie.blogfa.com/post/15780

 

۳

https://mimhadgarie.blogfa.com/post/15783

 

۴

https://mimhadgarie.blogfa.com/post/15787

 

پایان

 

خودپویی

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/6721

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/6720
 

 

آگاهی

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/9343


آگاهی

 (شعور)

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/6666

 

پایان


 

آگاهی

 

۱

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/8709

 

۲

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/8718

 

پایان

 

اثر هنری ئی که آگاهانه و حساب شده و دلبخواهی و فرمایشی پدید آمده باشد،
مثلا به نیت تبلیغ ایندیویدوئآلیسم (فردگرایی) و یا کلکتیویسم و امپریالیسم و
یا سوسیالیسم و غیره باشد،
زباله ای تبلیغاتی است و نه اثری هنری.

شعری که پیش اندیشیده و حساب شده و سنجیده سر هم بندی شده باشد،
 نه اثری هنری، بلکه زباله ای سوداگرانه و سودجویانه است.
 
برای اینکه نه چیزی خودپو، بلکه آگاهانه است.
 
محمد زهری 
حق دارد، وقتی می گوید:
 
می جوشد از نهادم، آتشفشان آواز.
 
این بدان معنی است
که شعر باید از نهاد شاعر به صورت خودپو و غیر ارادی و اجباری بجوشد تا شعر باشد و نه شعار و نه شر و ور.
 
شعر
باید به شاعر تحمیل شود.
آنسان که اگر سروده نشود، شاعر سکته کند.
 
مثال:
حیدر بابایه سلام
شعر است و به شهریار تحمیل شده است.
شهریار
اگر این شعر را نمی سرود، جنون می گرفت.  

 

سیری

 در

 شعری

 از

شهریار

تحت عنوان «حیدر بابایه سلام»

(بخش ۱ ـ ۳)

 

۱

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2139

 

۲

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2140

 

۳

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2141

 

۴

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2142

 

۵

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2143

 

۶

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2144

 

پایان

 

سیری

 در

 شعری

 از

شهریار

تحت عنوان «حیدر بابایه سلام» (بخش دوم)

 

۷

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2265

 

۸

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2266

 

۹

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2267

 

پایان

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر