دایرة المعارف روشنگری: درنگی در «هنر از دیدگاه مارکسیستی» (۲۰)

۱۴۰۴ اردیبهشت ۲۶, جمعه

درنگی در «هنر از دیدگاه مارکسیستی» (۲۰)

درنگی

در

از

شین میم شین

هنر از دیدگاه مارکسیستی

مهرداد پرولتاریا

نقد هنر بورژوایی و مدرن

مارکسیست‌ها به هنر مدرن (مانند دادائیسم، سوررئالیسم، و هنر انتزاعی)

نگاه انتقادی دارند.

به این دلیل

که این آثار غالباً غیرسیاسی، ذهنی و فردگرایانه‌اند و از مشکلات واقعی جامعه فاصله می‌گیرند.

دلیل انتقاد مارکسیست های کذایی از هنر مدرن کذایی،

محتوای نامطلوب آن به زعم مارکسیست های بی خبر از مارکسیسم (استالینیست ها و اعجوبه های دیگر) است:

غیر سیاسی بودن آثار هنری مدرن

ذهنی بودن آثار هنری مدرن

ایندیویدوئالیستی بودن آثار هنری مدرن

از مشکلات واقعی جامعه فاصله گرفتن آثار هنری مدرن

به دعوی مربوط به غیرسیاسی و ذهنی بودن آثار هنری هنر مدرن

اشاره شد.

ایندیویدوئالیستی بودن آثار هنری مدرن

ایندیویدوئآلیسم (فردگرایی) چیست؟

ایندیویدوئالیسم (فردگرایی)

· ایندیویدوئالیسم واژه ای لاتینی است.

· ایندیویدوئالیسم به طرز تفکر، طرز رفتار و یا به درک تئوریکی (استنباط نظری) ئی اطلاق می شود که فرد بشری را با حقوق، منافع و حوایجش، مقدم بر جامعه بشری قلمداد می کند.

· (یعنی دیالک فرد و جامعه را وارونه می سازد.

· یعنی نقش تعیین کننده را از آن فرد جا می زند.

· دیالک فرد و جامعه فرمی از بسط و تعمیم دیالک جزء و کل است.

· نقش تعیین کننده در این دیالک تیک از آن کل است.

· ایندیویدوئالیسم آن را وارونه می سازد و نقش تعیین کننده را از آن جزء جا می زند و باد در غبغب می اندازد.

· مترجم)

· ایندیویدوئالیسم در دوره آغازین جامعه بورژوایی به مثابه برجسته سازی ارزش و عزت فرد بشری، به مثابه مطالبه هومانیستی آزادی اعضای جامعه از قید و بند فئودالی و به مثابه شکوفایی فکری و اخلاقی شخصیت تلقی می شد و در مبارزه ایده ئولوژیکی بورژوازی جوان در ادبیات کلاسیک بورژوایی، اقتصاد سیاسی، جامعه ـ تئوری و فلسفه آن، اعتبار بخشیده شده بود.

· این ایدئال با توسعه پیش رونده کاپیتالیسم (سرمایه داری)، با حاکمیت مالکیت خصوصی بر وسایل تولید، با استثمار و ستم و سرکوب کاپیتالیستی و با انحلال «عزت شخصی در ارزش مبادله» (مارکس)، هر چه بیشتر در تضاد با واقعیت قرار گرفت.

· ایندیویدوئالیسم هر چه بیشتر برای توجیه مسائل زیر به خدمت گرفته شد:

الف

· برای توجیه استثمار و ستم کاپیتالیستی

· برای توجیه گرایش سودجویانه ی کاپیتالیستی

· برای توجیه رقابت کاپیتالیستی

· برای توجیه تضاد آشتی ناپذیر فرد با جامعه بورژوایی

· برای توجیه جنگ همه بر ضد همه.

· فرم های نمودین مدرن ایندیویدوئالیسم بورژوایی به شرح زیرند:

الف

· اگوئیسم بی رحمانه و بی حد و حصر

· ثروت اندوزی بی حد و حصر بویژه اعضای طبقه حاکمه

· استفاده از هر آنچه که سودآور باشد.

· به مثابه بیانگر گرایش بهره وری حداکثر سرمایه

· حراج کلی کلیه روابط انسانی

· در نظر گرفتن دیگر انسان ها فقط به عنوان اشیای مصرفی

· بیگانگی انسان ها و بی اعتنایی آنها نسبت به جامعه و همنوع

· اخلاق زدایی و جنایت و غیره جزو فرم های نمودین مدرن ایندیویدوئالیسم بورژوایی اند.

· ایندیویدوئالیسم، همزمان در کلیه فرم های ایده ئولوژی و جهان بینی امپریالیستی نفوذ می کند که به بهانه دفاع از «آزادی» و «حقوق» فرد بر ضد «کلکتیویسم کمونیستی» به توجیه مسائل زیر می پردازند و بر ضد وحدت سازمان یافته زحمتکشان مبارزه می کنند:

الف

· به توجیه طرز تفکر و طرز رفتار ایندیویدوئالیستی می پردازند.

· به توجیه ریشه های اجتماعی طرز تفکر و طرز رفتار ایندیویدوئالیستی می پردازند.

· قبل از هم به توجیه مالکیت خصوصی بر وسایل تولید می پردازند.

· این در تئوری های زیر تبیین می یابد:

الف

· در مسئولیت و نقش رهبری خاص سرمایه داران در جامعه

· در مقابل هم قرار دادن نخبگان و توده های بی ارج و ارزش (زباله واره) در روانشناسی توده

· در طرح های نظری جامعه شناسی بورژوایی و روانشناسی اجتماعی

· در فونکسیون اجتماعی جامعه شناسی بورژوایی و روانشناسی اجتماعی

۱۰

· اگر امروزه خیلی از جامعه شناسان بورژوایی، به «طبیعت اجتماعی» فرد اذعان دارند و چه بسا حتی برنامه آنتی ایندیویدوئالیستی مبنی بر «وحدت فرد و جامعه» تدوین می کنند، نباید فراموش کرد که آماج واقعی آنها تشکیل سیستم حتی الامکان بی عیب و نقصی از متدهای هدفگرا به نیات زیر است:

الف

· به نیت دمساز سازی انسان های زحمتکش با جامعه کاپیتالیستی

· به نیت دمساز سازی انسان های زحمتکش با نظام صاحبان سرمایه تحت سودگرایی کاپیتالیستی و حاکمیت انحصارات.

۱۱

· این آماج در خدمت تئوری وسیعا رایج درونی سازی (هضم و جذب و پذیرش) هنجارها و قواعد از سوی فرد است که توسط طبقه حاکمه و نهادهای آن تعیین شده اند.

· فردی که به طرز انتزاعی و ایزوله درک می شود.

۱۲

· این پرده پوشی و توجیه ایندیویدوئالیسم و بنیان های اقتصادی و سیاسی اش خود را در این نیز نشان می دهد که سودگرایی کاپیتالیستی، مثلا و ضمنا توسط تالکوت پارسونس مجزا از مناسبات تولیدی کاپیتالیستی، به حساب «ساختار نهادین (مؤسساتی) جهان غرب» گذاشته می شود و بدین طریق، به صورت «پدیده ای کانلا طبیعی» تحریف می شود که گویا کمترین ربطی به شرایط اقتصادی و اجتماعی کاپیتالیسم (سرمایه داری) ندارد.

۱۳

· در جامعه سوسیالیستی بر بنیان مالکیت جامعه ای بر وسایل تولید، بر بنیان وحدت اخلاقی ـ سیاسی کل خلق و بر بنیان مطابقت قانونمند منافع جامعه ای، کلکتیو و فردی و همچنین بر بنیان جایگاه اجتماعی نوین مبتنی بر برابرحقوقی و مسئولیت شناسی فرد، ایندیویدوئالیسم بورژوایی، هم در تئوری و هم هم در عمل، شالوده اجتماعی توسعه و تأثیر خود را از دست می دهد و کلکتیویسم سوسیالیستی هر چه بیشتر به طرز تفکر و طرز رفتار تعیین کننده انسان ها مبدل می شود.

ایندیویدوئالیسم

فردگرایی

https://hadgarie.blogspot.com/2020/06/blog-post_47.html

ایندیویدوئالیسم

(فردگرایی)

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/13227

پایان