درنگی
از
میم حجری
حسین فردوست
(۱۲۹۶ – ۱۳۶۶)
ارتشبد نیروی زمینی شاهنشاهی ایران،
رئیس دفتر ویژهٔ اطلاعات از ابتدای تأسیس در ۱۳۳۸،
قائم‌مقام ساواک طی سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۲،
رئیس سازمان بازرسی شاهنشاهی از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷
یکی از برجسته‌ترین و مؤثرترین چهره‌های اطلاعاتی دوران حکومت پهلوی
و همدرس و دوست صمیمی دوران کودکی و نوجوانی محمدرضا پهلوی
اما پس از انقلاب ۱۳۵۷ بدلایلی که به روشنی میتواند همکاری اطلاعاتی و تبلیغاتی با رژیم باشد در کشور ماند او به اعتراف خودش هنگام نیاز شاه به پشتیبانی ارتش در اعلامیه بیطرفی ارتش نقش تعیین کننده داشته است
رضا علوی
تا جایی که در دسترس است،
حسین فردوست،
تنها شخصیت امنیتی قابل توجه در حاکمیت پهلوی است که کتاب خاطرات خود را منتشر کرده و اخیرا پرویز ثابتی در کتاب «در دامگه حادثه»، به پرسش های آقای عرفان قانعی فرد پس از سه دهه سکوت پاسخ گفته است.
رضا علوی
تسلیم داوطلبانه ارتش و ساواک به سرکردگی حسین فردوست
را
موضوعیت می بخشد، ولی بدون کمترین تأمل و تحلیل و تعلیل می گذرد
و به تخریب پرویز ثابتی بسنده می کند.
راستی عنگلاب اسلامی چگونه پیروز شده است؟
هر چیزی اصولا و اساسا در بستر دیالک تیک درونی ـ برونی تغییر می یابد
و
نقش تعیین کننده در این دیالک تیک،
از آن درونی است، بدون اینکه برونی هیچکاره و هیچ واره باشد.
هم پیروزی انقلاب ضد فئودالی سفید با حمایت امپریالیسم صورت گرفته است
و
هم شکست آن و پیروزی عنگلاب اسلامی.
شاه
در روزهای آخر حکومتش (و نه حاکمیت کذایی اش)
هم از امپریالیسم امریکا کمک خواست
و
هم از اسرائیل.
ولی هر دو از یاری به او، شانه خالی کردند.
جیمی کارتر
بعدها گفت که روی کار آوردن اجامر مذهبی در شرق یکی از آماج های ضد کمونیستی جدید امپریالیسم بوده است.
رئیس سازمان موساد
هم بعدها از درخواست شاه پرده برداشته است و ضمنا اظهار پشیمانی الکی کرده است.
البته نگفته است که دلیل عدم حمایت اسرائیل از شاه، همان دلیل کارتر بوده است.
اجامر فوندامنتالیستی اسلامی
از امپریالیسم چک سفید گرفته بودند و مطمئن از تسلیم شاه و ارتش و ساواک بوده اند.
کنفرانس گوادلوپ یا نشست گوادلوپ
جلسه‌ای بود که از ۴ تا ۷ ژانویه ۱۹۷۹/ ۱۴ تا ۱۷ دی ۱۳۵۷،
میان رؤسای دولت ۴ قدرت اصلی بلوک غرب (آمریکا، انگلستان، فرانسه و آلمان غربی) در جزیره گوادلوپ برگزار شد و یکی از موضوعات اصلی آن بررسی وضعیت بحرانی ایران در آن دوران انقلاب (عنگلاب) ۱۳۵۷- بود.
در کنفرانس گوادولوپ هم مهر تأیید بر تصمیم امپریالیسم کوبیده شده است.
رضا علوی
تفاوت حکومت با حاکمیت را نمی داند.
به همین دلیل از حاکمیت شاه دم می زند.
حاکمیت
همه جا و همیشه، طبقاتی ـ زیربنایی ـ اقتصادی است.
حکومت
اما روبنایی ـ ایده ئولوژیکی است.
در دیالک تیک حاکمیت و حکومت
(دیالک تیک زیربنای اقتصادی و روبنای ایده ئولوژیکی، دیالک تیک طبقه حاکمه و هیئت حاکمه)
نقش تعیین کننده از آن حاکمیت است.
یعنی حکومت تابع حاکمیت است.
نکته باریک تر از مو هم همینجا ست.
روبنای ایده ئولوژیکی
می تواند تغییر یابد، بدون اینکه زیربنای اقتصادی (فرماسیون اقتصادی جامعه) دگرگون شود.
تفاوت انقلاب با عنگلاب هم همینجا ست:
طبقه حاکمه در زمان شاه با طبقه حاکمه در زمان شیخ یکی است.
تفاوت و تضاد ماهوی ایندو در روبنای ایده ئولوژیکی آنها ست.
رضا علوی
هر چند که آقای ثابتی تلاش می کند که از خود چهره پاک و منزه و
لیبرال منشانه ای به نمایش بگذارد اما ناشیانه سوراخ دعا را گم می کند و
"سوتی" می شود.
رضا علوی
به عوض تحلیل قضایا به تخریب پرویز ثابتی می پردازد.
بخش اعظم کسانی که ضمن بی اعتنایی به سیستم جامعتی در زمان شاه و شیخ،
به مهره های سازمان های امنیتی گیر می دهند،
یا ابله اند، یا عوامفریب و یا خودنما.
ساواک
که خاص کشور ما نیست.
همه کشورهای جهان در تمامی طول تاریخ بشری
ساواک داشته اند.
در ایران باستان
سخن از «چشم و گوش شاه» رفته است که اسم دیگری برای ساواک بوده است.
حتی در فقه اسلامی (قرآن کریم)
از ساواک الهی سخن رفته است:
ملائکه ثبات الهی
برای همه بندگان خدا، پرونده می سازند تا به محض بازداشت (در روز محشر) اجر و یا زجر ببینند.
در خود کشور ۳۰ عن عن (که رضا علوی احتمالا از همکاران آن است)،
صدها ساواک وجود دارد.
فونکسیون اصلی پلات فرم های اینترنتی
(گوگل و ایکس و فیسبوک و تیک تاک و غیره)
همان فونکسیون ساواک در مقیاس بین المللی است.
هر حرکت هر کاربر انترنتی
ثبت و ضبط می شود.
یعنی
برای هر کس پرونده مادام العمر تشکیل می یابد.
اطلاعات جمع اوری شده از سکنه هر کشور
در انتخابات پارلمانی وسیعا مورد استفاده قرار می گیرند.
او با ما
(از حامیان مهم انترنت)
رسما و علنا
به مدد اطلاعات انترنتی در انتخابات پیروز شده است.
رابطه انترنت با سکنه زمین،
شبیه رابطه ملائکه پرونده ساز الهی با بندگان خدا ست.
طرز تحلیل (تخریب) رضا علوی
نه عینی و علمی، بلکه مورالیستی ـ بند تنبانی است:
رضا علوی
آقای ثابتی تلاش می کند که از خود چهره پاک و منزه و
لیبرال منشانه ای به نمایش بگذارد
پرویز ثابتی
به لحاظ طبقاتی، بورژوا ست و پول و کالا برای بورژوا، همان خدا ست.
انتظار پاکی و پاکدامنی و منزهیت و لیبرالیته از بورژوا، نشانه ساده لوحی است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر