استالینیسم (۲۱)

 

ورنر هوفمن

(۱۹۲۲ ـ ۱۹۶۹)

برگردان

میم حجری

 

پیشکشی به رنج برندگان و اندیشندگان

 

 

۳۸

·      ما اکنون به جائی رسیده ایم که بتوانیم پاسخ درخوری به پرسش «استالینیسم در واقع چیست؟» بدهیم.

 

۱

·      از آنچه که ذکرش گذشت، معلوم می شود که استالینیسم عبارت بود از حد بالائی از فونکسیون اجبار که می بایستی از طبیعت وظایف خود تعیین کرده دولت شوروی و ارگان های مربوطه نشو و نما یابد و در عین حال، جای تصحیحگرهای اجتماعی و نهادین (مؤسساتی) مهم در زمینه استفاده از قدرت، (چیزی که در جامعه تمایزمند به طور تاریخی توسعه یافته وجود دارد) خالی بود.

 

۲

·      با کشف نیاز به اجبار، اما فقط یکی از پیش شرط های استالینیسم شناخته می شود، نه خود استالینیسم.

 

۳

·      ارزیابی افراط استالینیسم در استفاده از قدرت، به مثابه یک نتیجه اجتناب ناپذیر ناشی از شرایط موجود، به معنی دترمینیسم تاریخی اشتباه آمیزی خواهد بود.

 

·      مراجعه کنید به دترمینیسم  

 

۴

·      استالینیسم را باید، قبل از همه، به معنی زیاده روی در استفاده از قدرت تلقی کرد، که بر وظایف «دیکتاتوری تربیتی» مبتنی نبوده است.

 

۵

·      استالینیسم را باید، قبل از همه، به معنی زیاده روی در استفاده از قدرت تلقی کرد، که به لحاظ عینی (اوبژکتیو) «ضرورت» نداشته است.

تعریف استالینیسم به اختصار

 

·      استالینیسم را می توان به اختصار چنین تعریف کرد:

 

۱

·      استالینیسم یعنی حل همه مسائل با استفاده از قدرت.

 

۲

·      استالینیسم یعنی خواستن، توانستن است.

 

۳

·      استالینیسم عبارت است از اوپورتونیسم خاص قدرت بر اساس عام یک جامعه پرولتری.

 

۴

·      شرط اجتماعی استالینیسم، عبارت از این است، که رهبر برای مدتی، از پایگاه اجتماعی هنوز توسعه نیافته اش، استقلال نسبی کسب می کند.

 

۵

·      بدین طریق، دیکتاتوری مذکور پرولتاریا برای مدتی طولانی، خصلت یک دیکتاتوری وکالتیکسب می کند، دیکتاتوری ئی که در آن قدرت دولتی نسبت به موکل اجتماعی واقعی خویش بیگانه گشته است.

 

پایان فصل سوم

ادامه دارد.