۱۴۰۰ تیر ۱۵, سه‌شنبه

فرهنگ مفاهیم سیاسی (ن) نیروی کار

Als Arbeitskraft willkommen - Vietnamesische Vertragsarbeiter in der DDR
 
هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

شین میم شین 
 

۱

·    نیروی کار به لیاقت کاری آدمیان اطلاق می شود.

 

۲

·    به قول مارکس، «منظور از نیروی کار و یا لیاقت کاری، تجسم استعدادهای فیزیکی و فکری است که در جسمیت شخصیت زنده وجود دارند و او آن را برای تولید ارزش های مصرفی از هر نوع، به کار می اندازد.»

 

۳

·    نیروی کار در هر نظام جامعتی، عنصر اصلی تولید را تشکیل می دهد.

 

۴

·    انسان در روند تولید بر طبیعت اثر می گذارد و دانش تجربی ـ تولیدی خود را و لیاقت های کاری خود را توسعه می دهد.

 

۵

·    میان نیروی کار فردی و نیروی کار جامعتی تفاوت گذاشته می شود:

 

الف

·    نیروی کار فردی به مجموعه لیاقت های فیزیکی و فکری هر کس اطلاق می شود.

·    یعنی به معارف (شناخت ها)، مهارت ها و بضاعت  دانش تجربی او اطلاق می شود.

 

ب

·    نیروی کار جامعتی به مجموعه لیاقت های فیزیکی (جسمانی) و فکری کلیه اعضای قادر به کار جامعه برای انجام کار جامعتی مفید اطلاق می شود.

·    این بدان معنی است که جمعیت قادر به کار هر کشور، تشکیل دهنده نیروی کار جامعتی مربوطه است.

 

۶

·    در جمهوری دموکراتیک آلمان سهم شاغلین از  ۶۳ درصد در سال ۱۹۵۰ به ۹۰ درصد در سال ۱۹۷۱ افزایش یافت.

 

۷

·    جمهوری دموکراتیک آلمان با این درصد شاغلین در رأس کلیه کشورهای صنعتی قرار داشت.

 

۸

·    در نظام کاپیتالیستی، کارگر به کارگر مزدبگیر تبدیل می شود و نیروی کار به کالا.

 

۹

·    تعیین کننده ارزش نیروی کار و هر کالای دیگر، عبارت است از زمان کار لازم برای بازتولید آن.

·    یعنی عبارت است از ارزش وسایل حیاتی لازم کارگر.

 

۱۰

·    قیمت و بهای کالای نیروی کار در فرم دستمزد تعیین می شود.

 

۱۱

·    به قول مارکس، نیروی کار حاوی ارزش مصرفی خاصی است که آن، «هم سرچشمه ارزش است و هم سرچشمه اضافه ارزش.

·    یعنی حاوی ارزشی بیشتر از ارزش خویش است.»

 

۱۲

·    نیروی کار چنان کالایی است که در روند تولید می تواند هم موجد ارزش باشد و هم موجد اضافه ارزش.

·    اضافه ارزشی که سرمایه دار در فرم سود، تصاحب می کند.

 

۱۳

·    نیروی کار تحت مناسبات تولیدی سوسیالیستی، دیگر کالا نیست.

 

۱۴

·    ارزش جدید ناشی از نیروی کار در روند تولید، صرف ارضای حوایج فردی و جامعتی می شود.

 

۱۵

·    جای دستمزد به مثابه بهای ارزش نیروی کار را، در سوسیالیسم، دستمزد به مثابه بخشی از درآمد ملی می گیرد که صرف مصرف فردی کارگر می شود.

 

۱۶

·    ارزش جدید در بر گیرنده بردی (سودی) است که هم در خدمت قوه انباشت جامعه است و هم در خدمت بهبود مداوم شرایط کار و زندگی زحمتکشان.

 

۱۷

·    دولت ضمنا با پلان بندی پلان نیروی کار، استفاده راسیونال (عقلایی) از نیروی کار را برای رفاه کل جامعه و زحمتکشان پلان بندی می کند.

 

۱۸

·    دولت در سوسیالیسم همه امکانات لازم را برای توسعه همه جانبه لیاقت های خود و برای ارتقای سطح آموزشی ـ پرورشی فرهنگی، فنی و عمومی در اختیار شهروندان قرار می دهد. 

 

۱۹

·    حراست از نیروی کار در جمهوری دموکراتیک آلمان به واسطه قوانین تضمین شده است.

 

۲۰

·    در قانون کار جمهوری دموکراتیک آلمان، مناسبات تولیدی سوسیالیستی نوین تنظیم شده است.

 

پایان


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر