۱۳۹۴ اسفند ۱۸, سه‌شنبه

شعری از یوسف صدیق (گیلراد) (54)


حجم بی ‌هوا
سرچشمه:
اخبار روز  

·        شب از بوسه‌ ها و نوازش‌ ها تهی ا‌ست.
·        شب از خواب رنگین کمان،
·        شب از سو سوی ستارگان،
·        شب از شباهنگان تهی ا‌ست.

·        نه‌ گلویی در آوایی .
·        نه‌ گامی ‌در راهی

·        درختان
·        برگ‌ هاشان را می ‌‌بارند،
·        بی ‌آنکه پاییز کفش‌ هایش را پوشیده باشد.

*****

·        ببین، چگونه
·        تمساحان اشک ‌آلودند (!) و
·        مرگ
·        رفتن‌ های بی ‌بدرود را تدارک می ‌‌بیند.

·        ببین، چگونه
·        در تراکم اندوه
·        سهمی از بیداری برده‌ایم،
·        خیره‌ بر خاکی نمناک.
·         
·        آه، از این شب.
·        شب بیگانه ‌ای
·        که شناسنامه ‌اش را
·        به زبانی مرده نوشته ‌اند.

·        چه بگویم
·        از ساعت‌ های گنگ این حجم بی‌ هوا؟

·        چه بنویسم
·        از سلول ‌های مسلول،
·        از خیابان‌ هایی‌ که بوی تیر می ‌‌دهند،
·        از کوچه ‌هایی‌ که در تب تعقیب می‌‌سوزند؟

·        من در کجای جهان ایستاده‌ ام، که زمستانم؟
·        من در کجای زمان به نکبت این شب رسیده‌ام؟

*****

·        بر پیشانی ‌ام بنویس:
·        گاهی ‌سکوت گزینه ‌ی تاریکی ا‌ست.

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر