۱۳۹۵ فروردین ۱۰, سه‌شنبه

شعری از مجید نفیسی (43)




قصه ی پیرزن
(ژانویه ۱۹٨۶)
به یاد «خانم»
سرچشمه:
اخبار امروز
 
·         «چشم، چشم، دو ابرو
·         دماغ، دهن، یک گردو»

·         نه، مادر بزرگ،
·         طرحِ تنِ تو را
·         نمی شود اینقدر ساده کرد.

·         نقاش نیستم، اما
·         تنواره ی تو این است:
·         بی سر و زبان در کودکی
·         شانزده شکم در جوانی
·         و دستِ تنها در پیری.

·         «حیاطش، اندازه ی یک پوست گردو
·         حوضش، اندازه ی یک سنجد
·         و درختش، اندازه ی یک چوب گوگرد.»

·         شکلِ حیاطِ خانه ات؟
·         شاید
·         اما طرحِ حیاتِ خودت
·         این است:
·         از قُنداقِ بچه تا جارو و خاک انداز
·         از دیگ و دیگچه تا چادر و جانماز.

·         قِصه ات:
·         از خاله سوسکه و نکشیدنِ منتِ پدر
·         تا رفتن به همدان برای انتخابِ شوهر
·         از ساطورِ خونینِ گوشت فروشه
·         تا دُمِ نرمِ آقا موشه

·         و غُصه ات:
·         از تسلیمِ تن در بستر
·         تا اسارتِ کارِ خانه
·         از زنده زنده مُردنِ زن
·         در این زندانِ مَردانه.

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر