شعری از یوسف صدیق (گیلراد) (57)

مادر

(آذر ماه ۱۳۸۹)    

سرچشمه:

اخبار روز  

·        مادر،

·        فرشته‌ های نگاهت را بگو

·        شانه‌‌ هایم را بگیرند.

·        این آسمانخراش

·        که قد کشیده درونم

·        به هیچ ابری نمی رسد

·        و آن بادبادک

·        که رنگ کودکی‌ ام است

·        به هیچ بامی سرنمی ‌ساید.

*****

·        دیرگاهی ‌است واژه‌ ها در خلوتم بال می‌‌ زنند.

·        انگار از خاک کنده شده‌ ام

·        و در گریز از همه‌ ی مرکز‌ ها

·        جاذبه‌ های زمین را پس زده ‌ام.

·        اما کو؟

·        کو بالی،

·        که سرعت شکن‌ های فضا را بشکند؟

*****

·        مادر،

·        فرشته‌ های نگاهت را بگو

·        شانه ‌‌هایم را بگیرند،

·        پیش از آنکه

·        ماشین زمان

·        چراغ قرمز‌ها را رد کند

·        و آنان را که در کارتن‌ ها خوابیده‌اند،

·        زیر بگیرد

·        و آدم‌ های آهنی ‌اش

·        مرا به قلمروِ بی‌ لبخند خیابان‌ های بی‌ زمان

·        تبعید کنند.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری