رؤیا

فروغ فرخزاد

(۸ دی، ۱۳۱۳ ـ ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵)

Forough Farrokhzad

(1935 January 5 ـ 1967 February 13)

 

·      باز من ماندم و خلوتی سرد

·      خاطراتی ز بگذشته ای دور

·      یاد عشقی که با حسرت و درد

·      رفت و خاموش شد در دل گور

*****

·      روی ویرانه های امیدم

·      دست افسونگری، شمعی افروخت

·      مرده ای چشم پر آتشش را

·      از دل گور بر چشم من دوخت

*****

·      ناله کردم که ای وای این او ست

·      در دلم از نگاهش هراسی

·      خنده ای بر لبانش گذر کرد

·      کای هوسران، مرا می شناسی

*****

·      قلبم از فرط اندوه لرزید

·      وای بر من که دیوانه بودم

·      وای بر من که من کشتم او را

·      وه که با او چه بیگانه بودم

*****

·      او به من دل سپرد و به جز رنج

·      کی شد از عشق من حاصل او

·      با غروری که چشم مرا بست

·      پا نهادم به روی دل او

*****

·      من به او رنج و اندوه دادم

·      من به خاک سیاه اش نشاندم

·      وای بر من، خدایا خدایا

·      من به آغوش گور اش کشاندم

*****

·      در سکوت لبم ناله پیچید

·      شعله ی شمع مستانه لرزید

·      چشم من از دل تیرگی ها

·      قطره اشکی در آن چشم ها دید

*****

·      همچو طفلی پشیمان، دویدم

·      تا که در پایش افتم به خواری

·      تا بگویم که دیوانه بودم

·      می توانی به من رحمت آری

*****

·      دامنم شمع را سرنگون کرد

·      چشم ها در سیاهی فرو رفت

·      ناله کردم:

·      «مرو، صبر کن، صبر!»

·      لیکن او رفت، بی گفتگو رفت

*****

·      وای برمن که دیوانه بودم

·      من به خاک سیاه اش نشاندم

·      وای بر من که من کشتم او را

·      من به آغوش گور اش کشاندم

پایان