سفری ـ نظری ـ ابراز نظری ـ گذری (۷۱)

جمعبندی از
مسعود بهبودی

۱

مذهب فرمی از شعور اجتماعی است.

این حکم منطقی و تجربی به چه معنی است؟

۲

این بدان معنی است که مذهب فرم و قالب و ظرف است.

این به چه معنی است؟

۳

این بدان معنی است که مذهب قالب و ظرف و خورجین و کیف و چمدان است.
و هر کس آن را با شعور اجتماعی خاص خود، پر می کند.

این به چه معنی است؟

۴

این بدان معنی است که مذهب واحدی مظروف ها و محتواهای روحی (شعوری) متفاوت دارد:
دهقانان فقیر آن را با انتظارات خود پر می کنند.
یعنی در مذهب نسخه رهائی خاص خود را کشف می کنند.
یعنی انتظارات ایدئال خود را به مذهب دیکته و تحمیل می کنند.

در مساجد روستاها درگیری های لفظی شدیدی بین دهقانان فقیر و روحانیت در می گرفت.
آن سان که آخوند به دلیل جانبداری از اغنیا تکفیر می شد و دهقانان فقیر از خواندن نماز در پشت سر او امتناع می ورزیدند. 

۵

مذهب برای دهقانان فقیر، طرفدار فقرا و خصم اغنیا ست.
در مذهب دهقانان فقیر، بهشت قاعدتا جای تهیدستان ستمکش در این دنیا ست.

این به چه معنی است؟

۶

این بدان معنی است که خدا حامی اخروی ستمدیگان دنیوی است.
بهشت اجر اخروی موعود به ستمکشان دنیوی است.

۷

ائمه و خدا در فانتزی و تخیل و ایده ئولوژی دهقانان فقیر، شباهت غریبی به فقرا دارند.
متنفر از اغنیا هستند.

مسیح (خدای) سیاهپوستان امریکا (فرقه ملکم ایکس؟) هم نه سفیدپوست، بلکه سیاهپوست بی غل و غش است.

مذهب بدین طریق به منبع امید دهقانان فقیر بدل می شود.

۸

مذهب اما پاداش نسیه را به ازای رضای نقد می دهد:
پیش شرط رهائی از عذاب دوزخ و افتادن به آغوش باز حوریان، تحمل و تسلیم و رضا ست.
بهشت و خور و خواب و شهوت و راحت به ازای ستمکشی و تمکین به طبقه حاکمه وعده داده می شود.
طبقه حاکمه ای که از دشمنان خدای طرفدار فقرا تشکیل می یابد.

این اما به چه معنی است؟

۹

این بدان معنی است که مذهب نه منبع امید محض است و نه منقل و وافور افیون محض.
مذهب دیالک تیک آه و افیون است.
مذهب هم امید می دهد و هم تخدیر می کند.
هم شرایط روحی و روانی و نظری لازم به مقاومت و تداوم حیات ذلت بار را فراهم می آورد و هم شرایط  مبتنی بر تسلیم و رضایت و تمکین به طبقه حاکمه را تئوریزه می کند.

ادامه دارد.