محمد زهری
بی تباران انبوه اند
کومه
به خانه کوچک اطلاق می شود
که جالیزبانان یا شکارچیان با شاخ و برگ درخت در بیابان برای خود درست می کنند.
مگر از کومه برآید، دودی
گیرد و آتش ژرفی گردد
ورنه چشمم نخورد، آب ز من یا من ها
آب مان سرد، نان مان گرم، مشت مان در جیب است
حرف مان اما از آتش و خون است، مدام
پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر