می دانی بن بست زنـدگی کـجـاست؟جــایــی کـه
نـه حـــق خــواسـتن داری
نـه تــوانــایـی فـــرامــوش کـــردن!
سرچشمه:
صفحه فیس بوک
آشنا ملک
• حق خواستن را نه کسی به کسی پیشکش می کند و نه می تواند از او سلب کند.
• حق خواستن در دیالک تیک داد و ستد تعیین می شود:
• به ازای چیزی که داده ای، باید چیزی بستانی!
• اگر کسی و در این مورد مشخص، طبقه حاکمه ای، حاضر به دادن حق کسی نباشد، به عبارت دقیقتر به ازای ستدی، دادی ندهد، بر طرف مقابل بیداد روا می دارد:
• به احتمال قوی، ریشه مفهوم بیداد در همین «خودداری از داد به ازای ستد» است:
• بیداد در واقع، «ستد» بی «داد» است!
• از این رو ست که گقته می شود:
• «حق گرفتنی است.»
• به همین دلیل، بن بستی به معنی حقیقی کلمه وجود ندارد!
• بن بست شاید بهانه ای است، برای شانه خالی کردن از دادجوئی، دادخواهی!
• اصولا این حق هر کسی است که به ازای «داد» خویش، «ستدی» بخواهد و فراموشش نکند!
• شاهنامه در حقیقت دادنامه است!
• شاهنامه در حقیقت سیر و سرگذشت نبرد بی امان بر ضد بیداد است!
• کاراکترهای (شخصیت های) ایدئال فردوسی تجسم دیالک تیک دادخواه و دادگر اند.
• خداوند شرم و خداوند باک
• ز بیداد و کژی دل و دست پاک
• فردوسی در این بیت، شرم مندی و باکمندی را به مثابه ضد بیداد و کژی قلمداد می کند.
• چنین داد پاسخ که از راستی
• نیاید به کار اندرون کاستی
• همی داد گفتی و بیداد نیست
• ز نام تو جان من آزاد نیست
• فردوسی در این دو بیت، به ستایش از کسی می پردازد که مدافع داد و مخالف بیداد است:
• نام چنین کسی هرگز از جان هواداران داد محو نمی شود.
• ز گرد فریدون و هوشنگ شاه
• همان از منوچهر زیبای گاه
• که گیتی به داد و دهش داشتند
• به بیداد بر چشم نگماشتند
• فردوسی در این دو بیت نیز خصایص اصلی نیکان را در داد و دهش می داند و در عدم چشم پوشی بر بیداد!
• دیالک تیک داد و دهش همان دیالک تیک داد و ستد است.
• چو پیروزگر دادمان دستگاه
• گنه کار پیدا شد از بی گناه
• کنون روز داد است، بیداد شد
• سران را سر از کشتن آزاد شد!
• فردوسی در این دو بیت نیز از پایان بیداد و همزمان و به همان دلیل از پایان کشتار سخن می گوید:
رزم و پیکار در قاموس حکیم سرخ طوس، چیزی جز نبرد رهایی از بیداد نیست!
پایان
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر