۱۴۰۴ آبان ۹, جمعه

خود آموز خود اندیشی (۱۳۲۴)

   

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت پانزدهم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۲ ـ ۹۳ )

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
 

سعدی و حافظ

 مست و لایعقل بر گور خرد پا می کوبند و از دیدن چیزهای نامرئی دم می زنند:

هرگز حضور حاضر غایب شنیده ای؟

من در میان جمع و دلم جای دیگر است

معنی تحت اللفظی:

من علیرغم حضور در میان جمع، دچار غیاب از جمعم.

برای اینکه فکرم جای دیگر است.

 ما با دیالک تیک حضور و غیاب سر و کار داریم.

 

ایراد معرفتی ـ نظری ـ فکری سعدی در این بیت شعر،

قاطی کردن سوبژکتیو با اوبژکتیو است:

حضور سعدی و هر فرد دیگر در جمع

چیزی اوبژکتیو است.

در حالیکه دلش و یا فکرش در جای دیگر بودن،

چیزی  سوبژکتیو است.

  

می توان گفت که حضور فیزیکی،

خود دیالک تیکی از مادی و فکری است.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر