رخشنده اعتصامی
(۱۲۸۵ – ۱۳۲۰)
معروف به پروین اعتصامی
درنگی
از
شین میم شین
سگ
رفیق دزد نگردم به حیله و تلبیس
که سالها ست به کوی وفا مکان دارم
که سالها ست به کوی وفا مکان دارم
معنی تحت اللفظی:
من تحت تأثیر حیله و نیرنگ به رفاقت با دزد تن در نمی دهم.
برای اینکه من در وفاداری سابقه ای دیرین دارم.
پروین
در این بیت شعر،
اولا
گرگ را دزد و سگ را پاسبان
ثانیا
گرگ را مکار و سگ را هشیار
ثالثا
سگ را مظهر وفا به عهد
قلمداد می کند.
رابعا
رابطه سگ با شبان
را
رابطه ای مبتنی بر قراردادی و یا عهد و پیمانی تصور و تصویر می کند.
اگر منظور پروین از سگ،
مثلا پاسبان و سرباز و پاسدار و کارمند و کارگر باشد،
انجام وظیفه این بخش از جامعه
را
نه کار به ازای دستمزد و حقوق، بلکه وفا به عهد می پندارد.
یعنی
زحمتکشان را تا حد برده و رهی و غلام زر خرید تنزل می دهد.
درستکارم و هرگز نمانده‌ام بیکار
شبان گرم نبرد، پاس کاروان دارم
شبان گرم نبرد، پاس کاروان دارم
معنی تحت اللفظی:
من بیکار و علاف نمانده ام، برای اینکه وظیفه شناسم.
مثلا شباهنگام از کاروان پاسداری می کنم.
اکنون معلوم می شود که منظور پروین از سگ، زحمتکشان اند و منظورش از عهد، قرارداد کاری است.
سگ اما در این بیت شعر، نه سگ گله، بلکه سگ کاروان است.
شعر است و افسار شاعر در دست قافیه.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر