آلن بدیو
(زادهٔ ۱۹۳۷)
بدیو
می‌گوید
که
همه چیز در بود خود متکثر است
اما در بازنمایی وحدت می‌یابد.
معنی تحت اللفظی:
همه چیزهای هستی در وجود خود کثرت یابنده اند.
اما
در نمود خود وحدت یابنده.
برای درک و توضیح این ادعای آلن بدیو،
باید مفهوم فلسفی مربوط به «بود خود» را و مفهوم فلسفی مربوط به «بازنمایی خود» را پیدا کرد.
ما در این جمله آلن بدیو با دیالک تیک بود و نمود سر و کار داریم
که
فرمی از بسط و تعمیم دیالک تیک پدیده (نمود، ظاهر) و ماهیت (ذات) است.
به نظر آلن بدیو،
همه چیز ماهیتا کثرت یابنده است و ظاهرا وحدت یابنده.
این ادعای آلن بدیو
اولا
بدان معنی است که بین پدیده و ماهیت (ظاهر و ذات) از رابطه دیالک تیکی خبری نیست.
یعنی