شین میم شین
بوستان
باب سوم
در عشق و مستی و شور
حکایت پانزدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۲ ـ ۹۳ )
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
گر از برج معنی بود طیر او
فرشته فرو ماند از سیر او
معنی تحت اللفظی:
اگر درویش مدهوش مست از برج معنی پر بکشد، ملائکه حتی به گرد او نمی رسند.
سعدی
در این بیت شعر،
شوریده را سوار بر بال خیال از برج معنی به پرواز در می آورد.
پروازی که فرشته را توان همراهی با او نیست.
رسد آدمی به جائی، که به جز خدا نبیند
بنگر، که تا چه حد است، مکان آدمیت
سعدی
در این بیت شعر،
به قصه معراج پیامبر و عجز جبرئیل از همراهی با او اشاره می کند.
سعدی
از عشق به پسربچه آغاز کرده، به غسل در لب استخر مصلی اشاره کرده و اکنون به معراج پیامبر رسیده است.
سوبژکت همه کاره اکنون از صافی نسبیتی خاص می گذرد و از خودکامگی اش، همان می ماند که از سالاری کدخدا، پس از دیدن شاه باقی مانده بود.
سوبژکت باید ارباب معنی باشد، تا قادر به کار خارق العاده باشد، تا عرعر خر را سمفونی بشنود و گر نه از این معجزه ها خبری نخواهد بود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر