هاینریش گمکوف
برگردان
شین میم شین
فصل چهاردهم
«مبارزه انترناسیونال در راه حقوق بشر.»
۱۸
مبارزه در راه برنامه ای سوسیالیستی برای انترناسیونال اول
مشخصه مهم مارکس
در
شورای رهبری انترناسیونال
همان مشخصه مهم او دو دهه قبل در هیئت تحریریه «روزنامه راین نوین»
بود:
گرد آوردن همرزمان خردمند از خود گذشته و وفادار به طبقه کارگر
حول خود.
مارکس
از
سال ۱۸۶۴
تلاش کرده بود
تا
علاوه بر اکاریوس،
شخصیت های زیر نیز به عضویت شورای رهبری انتزنایونال پذیرفته شوند:
کارل کاوب
فریدریش لسنر
گئورگ لوشنر
و
کارل فندر.
همه این رجال پنجگانه
کارگر و کمونیست آلمانی رزم آزموده
بودند.
آنها
در دوره تبعید مارکس در لندن
او را به عنوان معلم خود پذیرفته بودند
و
از سال های ۵۰
حتی
با
کشفیات اقتصادی مارکس
آشنا شده بودند.
آنها
اکنون
همراه با سلسله ای از اعضای شورای رهبری انترناسیونال
در روند سال ها همکاری با مارکس
با
معارف کمونیسم علمی
آشنا شده بودند.
اویگن دوپو
ابزارساز فرانسوی
و
روبرت شاو
نقاش انگلیسی
و
هرمان یونگ
ساعت ساز سوئیسی
و
اوگوست سریلر
قالب ساز فرانسوی
و
گرمان لوپاتین
دانشجوی روس
و
آنتونی زابیکی
حروف چین لهستانی
از آنجمله بودند.
تفاوت آنها
در
ملیت
و
حرفه
و
سن و سال
و
منشاء
بود.
هویت (یکسانی) و وحدت آنها
در
اراده به سازمان یابی در انجمن برادری پرولتاریای بیدار شونده همه کشورها
و
تسلیح و تجهیز به تئوری ظفرنمون کمونیسم علمی
و
آمادگی شخصی به فداکاری و از خود گذشتگی
بود.
وحدت همگانی آنها
ضمنا
در
احترامات فائقه عمیق به مارکس
بود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر