خرد ـ انسان ـ تاریخ (۱۲۳)

 

 

پروفسور دکتر مانفرد بور

برگردان

شین میم شین

 

فصل هفتم

اعلام فلسفی استقلال انسان

توسط ایمانوئل کانت

 

 

فصل هفتم

بخش اول

قسمت ۵

ادامه

 

۱۳

·     دانش تجربی که با کاربست مقولات بر مواد نگرش های حسی پدید می آید، به نظر کانت، آن شناخت معتبرالعام و ضروری (ضرور به مثابه ضد تصادفی) است که در وهله اول مطرح است و در قضاوت های سنته تیکی (ترکیبی) به طرز اپریوریکی (ماورای تجربی) فرمولبندی می شود.

۱۴

·     دانش تجربی ئی (شناختی)، زمانی معتبرالعام و ضرور می گردد که محتوای شناخت، در فرم های مقولتی آورده شده است.

۱۵

·     برای اینکه اعتبار عام و ضرورت، فقط مقولات را با خود به همراه می برند و مقولات چیزهایی اند که به قول کانت و هیوم در مخالفت با جان لاک، در ادراک و یا استنباط یافت نمی شوند.

۱۶

·     اما در حالیکه هیوم منکر اعتبار عام و ضرورت به طور کلی است، کانت فقط بر ضد ادعای خصلت عینی آندو، بر ضد وجود «مستقل از ضمیر و شعور انسانی بودن» آندو موضع می گیرد و آندو را در خود شعور و یا ضمیر می یابد.

۱۷

·     با کاربست فرم های رابطه خاص شعور به طور کلی، یعنی مقولات، بر مواد نگرش های حسی، قضاوت های حاصله از تجربه (به معنی امپیریسم)، معتبرالعام و ضرور می گردند.

۱۸

·     قضاوت های استنباطی، آن سان که کانت می نامد، خصلت سوبژکتیو خود را از دست می دهند و خصلت اوبژکتیو (عینی) کسب می کنند.

·     یعنی خصلت قضاوت های معتبرالعام و ضرور کسب می کنند.

ادامه دارد.