دنیای دیوانه دیوانه دیوانه
زهره تکابنی
منبع:
اخبار روز
ویرایش و تأمل
از
ربابه نون
۱
در
قرن بیستم
فیلمی
به
این نام
تو‍‍جه بسیاری
را
به
خود
جلب کرد
اما
در
قرن بیست ویکم
این دیگر فیلم نیست.
واقعیت جهان ما ست.
جامعه شناسی زهره تکابنی
با
مقایسه ای
میان قرن ۲۰ و قرن ۲۱
آغاز می شود.
دنیای دیوانه، دیوانه، دیوانه، دیوانه
فیلمی در ژانر سرقت به کارگردانی استنلی کریمر است
که
در سال ۱۹۶۳ منتشر شده است.
اسمایلر
با
ماشین از بالای صخره‌ای سقوط می‌کند
و
سرنشینان چهار اتومبیل
شاهد این تصادف اند.»
اسمایلر
«پیش از مرگ به آنان می‌گوید که ۳۵۰ هزار دلار از پول‌های مسروقه اش را زیر «W بزرگ «پارک ایالتی ساحل سانتا رزیتا پنهان کرده است.
حالا چهار اتومبیل به طور جداگانه به طرف سانتا رزیتا
به راه می‌افتند…
ویکی پیدیا
آنچه
که
در
قرن ۲۰
فانتزی و فیلم
بوده،
در
قاموس زهره تکابنی
در
قرن ۲۱
رئال و رئالیته
(واقعی و واقعیت)
می شود.
یعنی
از
عالم خیال
خارج می شود
و
به
عالم رئال
وارد می گردد.
یعنی
مادیت می یابد.
یعنی
جامعه عمل
می پوشد.
چگونه، چرا و به چه دلیل؟
۲
سرمایه مالی غرق در بحران های ساختاری افسار گسیخته
جهان
را
تهدید می کند.
برای اینکه
سرمایه مالی دستخوش بحران
جهان
را
تهدید می کند.
هارت و پورت
را
ایرانی جماعت
چه زن و چه نر
با
شیر مادر
از
آن خود
می کنند
و
با
کفن و دفن
از
شرش خلاص می شوند.
به
این هارت و پورت زهره
باید
اندکی دقت کرد.
سرمایه مالی
در
بحران های ساختاری افسار گسیخته
غرق
است.
نوید نو
همین مقاله زهره
را
کورکورانه
منتشر کرده است.
احتمالا
بی آنکه آن را خوانده باشد و مورد تأمل قرار داده باشد.
شاید
فریب همین هارت و پورت چپنمایانه ی زهره
را
خورده باشد.
زهره
چپنما
ست.
چپنمایی
از
دیرباز
اسباب عوامفریبی
بوده است.
زهره
سیستم سرمایه داری
را
در
بحران عمومی اش
نمی بیند.
اصلا
سرمایه داری
را
به
عنوان سیستم اقتصادی ـ اجتماعی
به
رسمیت
نمی شناسد.
فقط
سرمایه مالی و یا بانکی
را
می بیند.
درست
به
همان سان
که
بعضی ها
در
تحلیل طویله جماران
فقط
سرمایه تجاری
و
دیکتاتوری ولایی
را
می بینند.
کسی
کم ترین اعتنایی
به
فرماسیون اقتصادی و طبقه حاکمه
ندارد.
۳
سرمایه مالی غرق در بحران های ساختاری افسار گسیخته
جهان
را
تهدید می کند.
سرمایه مالی ملعون
از
دید زهره
نه
در
یک بحران ناقابل
بلکه
در
بحران های متنوع متعدد
غرق است.
آنهم
بحران های ساختاری.
زهره
بی شک
نه
معنی ساختار
را
می داند
و
نه
معنی بحران ساختاری
را
و
گرنه
از
خرافه بحران های ساختاری افسار گسیخته سرمایه مالی
دم نمی زد.
دانستن در طویله جماران
البته
مهم
نیست.
مهم
تسلط
بر
فوت و فن هارت و پورت
است.
خوب
بحران های ساختاری افسارگسیخته سرمایه ملی
چه
ربطی
به
واقعیت یابی فانتزی و فیلم دنیای دیوانه
دارد؟
۴
هرمان کان
(۱۹۲۲ ـ ۱۹۸۳)
دانشمند در زمینه راهبرد نظامی، و نظریه سامانه‌ه
اهل ایالات متحده آمریکا بود.
وی نقش به سزایی در تعیین راهبرد اتمی آمریکا داشت.
ویکی‌پدیا
هرمان کان
بنیانگذار نظریه ی ْسیستم هاْ می گوید:
«شاید بهترین راه برای تحمیل سیاست های مان این باشد
که
خود
را
قدری عصبی و احساساتی
نشان دهیم.
در
این
بازی
بازدارنده (؟)
در
مقایسه
با
کسی که عزمش را جزم و پل ها را پشت سر خود خراب کرده
شانس بیشتری
برای کسب امتیاز
دارد.»
زهره
از
بین ۱۲۴ هزار پیغمبر
به
ضریح حضرت جرجیس
دخیل می بندد
که
حدود ۵۰ ـ ۶۰ سال قبل
رهنمودی برای سران طویله امریکا
صادر کرده است.
یعنی
در
دنیای عاقل دو قطبی
و
نه
در
دنیای دیوانه تکقطبی.
زهره
و
یا
مترجم
ضمنا
رهنمود هرمان کان
را
هم
درست
ترجمه نکرده است.
ما
البته
به
فوت و فن فانتزی قرن بیستمی
ویرایشش
می کنیم.
۴
«شاید بهترین راه برای تحمیل سیاست های مان این باشد
که
خود
را
قدری عصبی و احساساتی
نشان دهیم.
در
این
بازی
بازدارنده
در
مقایسه
با
کسی که عزمش را جزم و پل ها را پشت سر خود خراب کرده است
شانس بیشتری
برای کسب امتیاز
دارد.»
خوب
این جفنگرهنمود هرمان کان
به
چه معنی است؟
مگر
ضد کسی که عزمش را جزم کرده و پل ها را پشت سرش به آتش کشیده،
بازدارنده
است؟
مگر
ضد بازدارنده
پیش برنده
نیست
و
ضد کسی که عزمش را جزم کرده و پل ها را پشت سرش به آتش کشیده،
دو دل،
متردد
مستأصل،
بی اراده،
ترسو
و
غیره
نیست؟
حالا
به
تفسیر زهره
از
این جفنگرهنمود هرمان خان
نظر می افکنیم:
۵
یعنی
بر
خلاف باور عامه
ترامپ
دیوانه نیست.
اولا
عامه مردم
کی گفته اند
که
ترامپ دیوانه است؟
عامه مردم
ترامپ
را
به
طرز دموکراتیکی
با
دبدبه و کبکبه
انتخاب کرده اند.
شاید
دوباره
انتخابش کنند.
در
هر صورت
به
نظر زهره
ترامپ
نقش بازی می کند.
ترامپ نقشی
را
که
هرمان خان
۵۰ ـ ۶۰ سال قبل تعیین کرده،
بازی می کند.
ترامپ
از
پیروان بهلول دیوانه
است
و
خود
را
بسان بهلول عاقل
به
دیوانگی
زده است.
ترامپ
خیلی خردمند و خردگرا
ست.
۶
دستگاه سیاستگذاری آمریکا
ست
که
او
را
دیوانه و غیرقابل پیش بینی
می خواهد
تا
شاید با جذب سرمایه های کشورهای دیگر،
کشور خود
را
از
این
بحران ساختار ی
که
ممیزه (مشخصه؟) سرمایه داری
است
نجات دهد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر