شعری از سیروس مشفقی (1)

چه بارانی 
پاییز، شعرهای تازه 
(  چاپ اول زمستان 1348)

از صفحه فیسبوک

امان صدیقی

• «چه بارانی!

• درختان بلند آسمانی دوست می دارند

• درختان جوان همواره می خواهند.

• مجال ایستادن نیست

• نباید اینهمه ـ بیهوده ـ می ماندم»

• مسافر گفت

• و در آرامش آغاز یک باران طولانی به راه افتاد.

*****

• هوا بوی رطوبت داشت

• ستون جاده، گورستان سوسن های وحشی بود

• سوارانی در آنسوی بیابانِ کفن پوشیده، می رفتند

• کسی در امتداد قتلگاه رازقی های جوان می رفت.

*****

• همیشه یک نفر در طول تاریکی گذر دارد

• همیشه یک نفر، در آفتاب سادۀ پاییز می خواند

• همیشه یک نفر را در خیابان های دورافتاده می بینی که می آید.

• مدام اینجا کسی تنها ست

• مدام اینجا کسی در قایق دریاچه ی شفاف می گرید.

*****

• «چه بارانی!

• درختان بلند آسمانی دوست می دارند

• درختان جوان همواره می خواهند. »

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری