پروفسور دکتر گرهارد بارچ
برگردان
شین میم شین
پیشکش
به
هوشنگ
تیزابی
(۱۳۲۲
ـ ۱۳۵۳)
مؤلف «نقدی بر فرویدیسم»
مؤلف «نقدی بر فرویدیسم»
6
ژوزف پریستلی (1733 ـ 1804)
تئولوگ، شیمیست، فیزیکدان، فیلسوف انگلیسی ـ امریکائی
اولین کسی است که تهیه و تأثیر اکسیژن را توضیح داده است.
·
شاگرد هارتلی به نام ژوزف پریستلی
نیز به معنای روانشناسی ماتریالیستی ـ مکانیکی (روانشناسی مبتنی بر نیروهای مولده مکانیکی)
تداعی های تصوری را وابسته به ارتعاشات مغز می داند و واضحتر از معلم خود، از
مادیت جریانات «روحی» صحبت می کند و در صدد تاسیس یک فیزیک عصبی بر می آید و
روانشناسی را بخشی از فیزیولوژی محسوب می دارد.
·
(فیزیولوژی به علم جریانات حیاتی اطلاق می شود.
·
یعنی به علم جریانات فونکسیونی در ارگانیسم . مترجم)
7
اراسموس داروین (1731 ـ 1802)
شاعر، گیاه شناس، پزشک، مخترع
پدر بزرگ چارلز داروین
·
اراسموس داروین (1731 ـ 1802 میلادی) که از پیروان هارتلی بود،
برمبنای یک ماتریالیسم ساده لوحانه، بدلیل مختصات مشترک جسمی، به مادیت جریانات
روانی می رسد.
8
·
در آلمان در قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم در پیوند با
نظرات هارتلی و پریستلی، روانشناسی ماتریالیستی ـ
مکانیکی به نمایندگی علمای زیر پا به عرصه وجود می نهد:
الف
·
ملکور آدام وایکارد (1742 ـ 1803) پزشک و فیلسوف آلمانی در عصر
روشنگری
·
مؤلف «پزشک فلسفی»
ب
·
لوسیوس (1743 ـ 183 میلادی)
·
مؤلف «علل جسمانی حقیقت» (1775 میلادی)
ت
·
ریسمن (1752 ـ 1784)
·
مؤلف «آزمایشات فیزیولوژیکی»
·
«مطلبی راجع به منطق ایزوتریک» (1775)
·
«نامه هائی راجع به موضوعات فلسفه» (1778)
·
اثر دیگری نیز تحت عنوان «مکاتبه دو دوست راجع به ماهیت
روح» داشته که که در سال 1713 منتشر می شود.
پ
·
هربارت مؤلف اثری تحت عنوان «روانشناسی بمثابه علم مبتنی بر
تجربه، متافیزیک و ریاضیات» (1724 ـ 1725)
·
این کتاب نیز تحت تأثیر روانشناسی تداعی انگلیسی بوده است.
9
ویلهلم دیلتی (1833 ـ 1911)
فیلسوف،
روانشناس، پداگوگ آلمانی
از
فلاسفه متعلق به فلسفه حیات (اگزیستانسیالیسم آلمانی)
او
پدیده را نه بر بنیان قانونمندی های طبیعی،
بلکه بر بنیان خودقانونمندی عالم روحی
و روانی انسانی توضیح می داد.
او
جزو مؤسسین علوم روحی محسوب می شود.
او
ضمنا مؤسس متد هرمه نویتیک و روان شناسی فهمنده است.
او
این متد را در آموزش جهان بینی بکار می بندد.
مؤلف
آثار بیشمار
·
در فلسفه بورژوائی واپسین بویژه دیلتی و برگسون به مخالفت با روانشناسی تداعی برخاسته اند که علتش را
باید در مبانی ماتریالیستی آن و در برسمیت شناختن پیودهای قانونمند میان جریانات
روانی و جسمانی دانست.
پایان





هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر