فرهنگ مفاهیم سیاسی (س) سرمایه گذاری (۱)

 

هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

شین میم شین

 

۱

·    سرمایه گذاری در سوسیالیسم به مجموعه هزینه هایی اطلاق می شود که در خدمت تشکیل و یا وسعت یابی صندوق مربوطه در کلیه رشته های اقتصاد ملی در زمینه های زیر است:

 

الف

·    در زمینه وسعت یابی و یا ایجاد مراکز تولیدی

 

ب

·    در زمینه تشکیل حمل و نقل و امور خبری

 

پ

·    در زمینه حوزه های غیر تولیدی زیر:

 

۱

·    در زمینه تجارت

۲

·    در زمینه ساختمان مدارس، بیمارستان ها، مراکز فرهنگی و غیره

۲

·     منابع سرمایه برای سرمایه گذاری از قرار زیرند:

 

الف

·    صندوق دولتی

 

ب

·    درآمد ملی 

 

۳

·    در پلان سرمایه گذاری دولتی، صندوق های مادی و مالی بر مهمترین و مؤثرترین نیات سرمایه گذاری تمرکز می یابند.

 

۴

·    در پلان سرمایه گذاری دولتی، دولت سوسیالیستی از بودجه دولتی بنا بر سیستم وام و صندوق دولتی واحدهای اقتصادی، وسایل لازم را به طرز پلان بندی شده عرضه می دارد.

 

۵

·    کل حجم سرمایه گذاری (سرمایه گذاری ناخالص) در برگیرنده سرمایه گذاری برای جایگزین سازی صندوق اساسی به مصرف رسیده  و  سرمایه گذاری برای وسعت بخشی به صندوق اساسی (سرمایه گذاری خالص) است.

 

۶

·    مشخصه هر دو نوع ناخالص و خالص سرمایه گذاری این است که به مثابه سرمایه گذاری فشرده صورت می گیرند.

 

۷

·    سرمایه گذاری های فشرده به ارتقای مؤثریت روند انباشت سرمایه و قبل از همه به استفاده بهتر از کلیه صندوق های اساسی موجود منجر می شوند.

 

۸

·    در جمهوری آلمان دموکراتیک از اصل خود اقتصاد ورزی سرمایه گذاری توسط کارخانجات خلقی به هم پیوسته و کارخانجات خلقی نیز استفاده می شود.

 

۹

·    خود اقتصاد ورزی سرمایه گذاری مطالبات متنوع از رهبری، پلان بندی و تأمین مالی  سرمایه گذاری مورد نظر طلب می کند.

 

ادامه دارد.