ایده باوری نمرده است، زنده است ایده باوری!
(اسفند ۱۳۸۷)
خدامراد فولادی
واکنشی بر مقاله محمد علی اصفهانی
تحت عنوان «انقلاب نمرده است، زنده است انقلاب!»
ما برای آشنایی با جهان بینی خدامراد
به
تجزیه و تحلیل مفهومی احکام (جملات) او خطر می کنیم تا نهایتا دست به سنتز (ترکیب) بزنیم و به جهان بینی اش پی ببریم:
۱
ایده باوری نمرده است، زنده است ایده باوری!
این حکم خدامراد
حکمی فلسفی
است
که
به
طعنه و طنز
سرشته است.
محمدعلی اصفهانی
از
روشنفکران مذهبی است.
یعنی
جهان بینی اش
ایدئالیستی
است.
در
جهان بینی ایدئالیستی
روح (شعور) مقدم بر ماده (وجود)
است.
خدامراد
همین پاسخ ایدئالیستی به مسئله اساسی فلسفه
را
به شرح زیر تبیین می دارد:
ایده باوری یا باور به پیشایندی
ایده بر واقعیت
خدامراد
دیالک تیک وجود و شعور (ماده و روح)
را
به شکل دیالک تیک واقعیت و ایده بسط می دهد.
البته
تعریف خدامراد از مفهوم من در آوردی «ایده باوری»
تعریفی دلبخواهی و بند تنبانی است:
ایده باوری
حتما نباید از موضع فلسفی و یا جهان بینانه ایدئالیستی باشد.
باور به ایده
که
حتما و یا فقط به معنی باور به تقدم ایده بر واقعیت نیست.
از موضع فلسفی ماتریالیستی هم می توان به ایده باور داشت.
مثال:
وقتی انگلس می گوید:
هر کار بنی آدم از کله (ذهن) می گذرد،
مگر به معنی باور او به ایده نیست؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر