خواجه شمس الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی
(۷۲۴ ـ ۷۹۲ میلادی)
(۷۲۴ ـ ۷۹۲ میلادی)
تحلیلی
از
شین میم شین
خوش کرد یاوری، فلک ات
روز داوری
تا شکر چون کنی و چه شکرانه آوری
تا شکر چون کنی و چه شکرانه آوری
آن کس که اوفتاد خدایش گرفت، دست
گو بر تو باد تا غم افتادگان خوری
در
کوی عشق
شوکت شاهی نمی‌خرند
اقرار بندگی کن و اظهار چاکری
اقرار بندگی کن و اظهار چاکری
ساقی
به
مژدگانی عیش
از
درم
درآی
تا یک دم از دلم
تا یک دم از دلم
غم دنیا به در بری
در
شاهراه جاه و بزرگی
خطر
بسی
است
آن به کز این گریوه (گردنه) سبکبار بگذری
آن به کز این گریوه (گردنه) سبکبار بگذری
سلطان
و
فکر لشکر
و
سودای تاج و گنج
درویش
درویش
و
امن خاطر
و
کنج قلندری
یک حرف صوفیانه بگویم
اجازت است:
«ای نور دیده
«ای نور دیده
صلح به از جنگ و داوری»
نیل مراد بر حسب فکر و همت است
از
شاه
نذر خیر
و
ز
توفیق
یاوری
حافظ غبار فقر و قناعت ز رخ مشوی
کاین خاک بهتر از عمل کیمیاگری
پایان
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر