دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۱۶۵)

پروفسور دکتر
ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت
و دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)

برگردان
شین میم شین
پیشکش
به
امیر حسین آریان پور

دانش تجربی

۱

·    دانش تجربی، به  نتیجه و یا به بخشی از جریان شناخت تجربی (امپیریکی) اطلاق می شود. 

الف

دانش تجربی

 به مثابه   نتیجه ی جریان شناخت تجربی

۱

·    در استفاده از مفهوم دانش تجربی، به مثابه نتیجه جریان شناخت، منظور، دانش تجربی ئی است که هر فرد در برخورد به محیط زیست اجتماعی و طبیعی اش، به طور  بیواسطه (مستقیما و شخصا) کسب می کند.

۲

·    این دانش تجربی، پیش شرطی برای نفوذ نظری (تئوریکی) در اوبژکت شناخت است.

·    (در دیالک تیک تجربی و نظری (امپیریکی و تئوریکی) نقش تعیین کننده از آن تجربی (امپیریکی) است. مترجم)

·    مراجعه کنید به  تجربی و نظری در تارنمای دایرة المعارف روشنگری  

۳

·    این دانش تجربی، حلقه واسط میان تئوری و پراتیک را تشکیل می دهد.

·    (دیالک تیک سه عضوی  پراتیک ـ دانش تجربی ـ تئوری. مترجم) 

·    مراجعه کنید به تئوری، پراتیک  در دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی و تارنمای دایرة المعارف روشنگری

ب

دانش تجربی 

به مثابه   بخشی از کردوکار معرفتی (شناخت) 

۱

·    کسب دانش تجربی به مثابه روند، بخشی از کردوکار معرفتی است که پراتیک همواره حاوی آن است و به همین دلیل خصلت اجتماعی دارد.

۲

·    انسان همیشه به مدد وسایلی که بشریت تهیه و تولید کرده (وسایل کار) و در فرم هایی که اجتماعا توسعه داده شده اند (زبان و غیره) به شناخت تجربی محیط زیست خویش (به کسب دانش تجربی راجع به محیط زیست اجتماعی و طبیعی خویش) نایل می آید. 

۳

·    کسب دانش تجربی، روندی است که بسته به سطح دانش مکسوبه در طول تاریخ و بسته به توسعه پراتیک اجتماعی صورت می گیرد. 

۲

·    علاوه بر این، باید میان کسب دانش تجربی در چارچوب پژوهش علمی و دانش تجربی عام انسانی، تفاوت قایل شد.

ادامه دارد.