هاینریش گمکوف
برگردان
شین میم شین
فصل هفتم
در راه تشکیل حزب
۳
در
مدت کوتاهی
در
بروکسل
دور مارکس و انگلس
محفلی از همفکران
تشکیل یافت.
از آنجمله ویلهلم ولف معلم
بود
که
به
عنوان مدافع نساجان شلزی و دهقانان فقیر
و
مخالف دولت پروس
مشهور خاص و عام شده بود.
ویلهلم ولف
که
در آلمان
تحت تعقیب پلیس پروس قرار داشت،
مجبور به مهاجرت به بلژیک شده بود
و
در شهر بروکسل
یا
مارکس و انگلس
آشنا شده بود
و
دهه های متمادی تا لحظه مرگ
به
یکی از صمیمی ترین دوستان آندو تبدیل شده بود.
علاوه بر او
شخصیت های زیر نیز از دوستان صمیمی مارکس و انگلس بودند:
لوئیس هایلبرگ
(ژورنالیست)
سباستیان زایلر
فردریک ولف.
شخصیت های زیر
نیز
از اعضای محفل مارکس و انگلس بودند:
فیلیپ گیژو
(آرشیوگر بلژیکی)
ادگار فون وستفالین
(برادر جوان جنی مارکس)
ژوزف ویدمایر
(حقوقدان، افسرسابق ارتش، ژورنالیست و اندازه گیر اراضی، بعدها از پیشاهنگان کمونیسم علمی در ایالات متحده امریکا)
همه اینها
که
دموکرات های راستین
و
کمونیست های آتی
بودند،
تحت تعقیب توسط پلیس قرار داشتند.
وجه مشترک همه آنها
فقر مادی
بود.
محرومیت از درآمد حاصل از «ایده ئولوژی آلمانی»
برای
مارکس و انگلس
بسیار گران تمام می شد.
مارکس
می بایستی
اشیای خانوادگی خود
را
گرو بگذارد.
اما
علیرغم آن
رهایی از فقر محال بود.
انگلس
که
ماری برنس
را
به
بروکسل آورده بود،
وضع مالی بهتری نداشت.
انگلس در نامه ای به امیل بلانک (از خویشاوندان سببی اش)
می نویسد:
«دلیل اینهمه ذلت
این است که من در سراسر زمستان امسال از طریق نویسندگی
پشیزی درامد نداشته ام.
از این رو
من و همسرم
با
پولی که به همراه داشته ایم، گلیم خویش از سیل زندگی به در می بریم.
پولی که تعریفی نداشته است.»
(نامه انگلس به امیل بلانک، سال ۱۹۴۶،
مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۲۷، ص ۴۴۰)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر