رویاروئی های ایدئولوژیکی هر روزه (61)

"سالگرد درگذشت شاعری که شعرهایش به سرقت رفت "

«ای وای بر اسیری کز یادرفته باشد

در دام مانده باشد صیاد رفته باشد
بیست ‌و سوم مهرماه سال‌روز درگذشت حزین لاهیجی است؛ شاعری که در دهه ۳۰ شعرهایش به سرقت رفته بود.

سرقتی که سرانجام به کوشش محمدرضا شفیعی کدکنی افشا شد.

حدود 50 سال پیش، شاعری به نام کاظم غواص شعرهای حزین لاهیجی را با جایگزین کردن تخلص خود (غواص) به جای «حزین»، به نام خود عرضه می‌کرد و بر اثر این کار اعتبار و شهرت بسیاری به دست آورده بود.

 این شهرت اما دیری نپایید.

محمدرضا شفیعی کدکنی با پیدا کردن شعرهای حزین لاهیجی متوجه سرقت کاظم غواص شد و آن را افشا کرد. این ماجرا به عنوان یکی از مشهورترین سرقت‌های ادبی در دوران معاصر شناخته شده است.

سرچشمه:

صفحه فیسبوک رضا حیت

(نقل از صفحه فیسبوک

سید صادق توسلی)   

1

·        بریدن نان این و آن را شنیده بودیم.

·        اکنون بریدن نام این و آن را هم می شنویم.

·        حالا مگر چی می شد، اگر اشعار حزین به نام غواص منتشر می شد؟

·        غواص مخاطره جو که صد بار بهتر و انرژی مند تر از حزین دلمرده و مأیوس است.

2

·        ضمنا شفیعی کجا ست تا کسی دستش را بگیرد و به برهوت فیس بوک ببرد و نشان دهد که سرقت اشعار این و آن یعنی چی؟

·        ضمنا دستمالی هم به دستش دهد تا عرق شرم از جبین برگیرد، اگر از کرد و کار ایام جوانی اش شرمنده باشد.

3

·        اگر قرار باشد برای هر شاعر که اشعارش به سرقت رفته تعزیه بگیریم، باید قید خور و خواب خویش حتی بزنیم.

4

·        از شفیعی و اعوان و انصار غافل از جهانش چه پنهان که در فیسبوک میلیون ها نفر کاری جز سرقت دم به دم (لحظه به لحظه)  اشعار این و آن ندارند.

5

·        آنهم نه اشعار شعرای مرده، بلکه اشعار شعرای حی و حاضر و حتی فعال در گردنه ی رهزنان فیسبوک.

6

·        محض اطلاع شفیعی ها بهترین راه مبارزه با سارقین اشعار و افکار، نوشتن کامنتی انتقادی به شعر و فکر مسروقه است.

·        آنگاه بنا بر ضرب المثل  «مال بد بیخ گوش صاحبش!»،  بلافاصله نام شاعر و متفکر ملعون افشا می شود.

پایان