۱۴۰۲ بهمن ۲۵, چهارشنبه

قرآن کریم از دیدی دیگر (۱۸۷)

         

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

﴿آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ ۚ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ﴾
[ البقرة: ۲۸۵]

پيامبر، 

 خود به آنچه از جانب پروردگارش به او نازل شده ايمان دارد. 

و 

همه مؤمنان، 

 به خدا و فرشتگانش و كتابهايش و پيامبرانش ايمان دارند. 

ميان هيچ يك از پيامبرانش فرقى نمى‌نهيم. 

گفتند: 

شنيديم و اطاعت كرديم، اى پروردگار ما، 

آمرزش تو را خواستاريم كه سرانجام همه به سوى توست.

 کریم

در این آیه،

به خودش و پیروانش (مؤمنین) می پردازد:

 

۱

پيامبر، 

 خود به آنچه از جانب پروردگارش به او نازل شده ايمان دارد.

منظور کریم این است

که

پیامبر، خالی نمی بندد.

دروغ نمی گوید.

خود پیامبر هم به وحی الهی ایمان دارد.

آیات قرآن

ضمنا

رد دعاوی مخالفین است.

احتمالا

متفکرانی ادعا کرده اند که حتی خود پیامبر به دعاوی خود ایمان ندارد.

دعاوی انبیاء با عقل اندیشنده منافات دارند.

برای قبول این دعاوی غیرعلمی و غیرعقلی 

باید خود را به لالی و کوری و کری و خری زد.

صم بکم عمی فهم لایعقلون

۲

و 

همه مؤمنان، 

 به خدا و فرشتگانش و كتابهايش و پيامبرانش ايمان دارند.

در این بخش این آیه،

دگم هایی که مؤمنین باید به آنها ایمان داشته باشند، 

ذکر می شوند:

الله

ملائکه

انبیاء

کتب مقدس

۳

ميان هيچ يك از پيامبرانش فرقى نمى‌نهيم.

به فرمول بندی این جمله کریم باید اندکی دقت کرد:

 این جمله فاقد فاعل است:

چه کسانی گفته اند؟

کریم

در این جمله

از کیسه خلیفه و به نام خلیفه می بخشد:

خلیفه (خدا) فرقی بین انبیاء نمی گذارد.

کسب و کار ترفند آمیز کریم،

همیشه همین است.

این ترفند کریم گاهی چنان و چندان شور است که برخی از فقها هم متوجه شده اند:

خدا که نمی گوید:

الحمد لله رب العالمین.

این حرف را در بهترین حالت، خود کریم می گوید.

سؤال اکنون این است 

که

 اگر خدا و پیامبر بین انبیاء فرقی نمی گذارند،

چگونه مشتی شیاد ادعا می کنند که حضرت کریم و حتی ائمه علاف شیعه

 قبل از خلقت آدم، خلق شده اند؟

مترجم این آیه هم متوجه فقدان فاعل شده و ادعا کرده که مؤمنین گفته اند که بین انبیاء فرقی نمی نهند.

 

۴

گفتند: 

شنيديم و اطاعت كرديم، اى پروردگار ما، 

آمرزش تو را خواستاريم كه سرانجام همه به سوى توست.

فاعل این جمله هم باید مؤمنین باشند 

که 

دعاوی انبیاء را شنیده اند و اطاعت کرده اند و عفو و بخشش طلب کرده اند و همه شان به سوی خدا برمی گردند.


ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر