۱۴۰۰ آبان ۲۷, پنجشنبه

زندگی مارکس و انگلس (۷۲)

  

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین
 

فصل ششم

تولد جهان بینی نوین

  

۳

انگلس

ایده ئولوژی بورژوایی

را

به

تیغ تیز انتقاد

می سپارد

که

دولت کاپیتالیستی

را

به

عنوان دولت آشتی میان طبقات اجتماعی

مورد تجلیل قرار می دهد.

 

انگلس

اثبات می کند

که

پلیس و ارتش و قوه مقننه بورژوایی

سودایی جز مجبور کردن کارگران به استثمار مادام العمر در سر ندارند.

 

قانون بورژوایی

که

مبتنی بر خصومت با پرولتاریا ست،

برای کاپیتالیسم

مقدس

است

و

«با موافقت بورژوازی برای حفظ بورژوازی و به نفع بورژوازی تصویب شده است.»

(ایضا همانجا، ص ۴۴۳)

 

قانون بورژوایی

برای کارگران

اما

«شبیه قید و بندی است که آنها را به بورژوازی بسته است.»

(ایضا همانجا، ص ۴۴۴)

 

این

مشخصه انگلسی دولت

ضمنا

در باره دولت سرمایه داری واپسین هم کاملا  صادق است.

 

انگلس

در این اثرش مطمئن است که آینده از آن طبقه کارگر است.

 

او

البته

حدس می زند

که

پرولتاریای پیشرفته انگلیس

حتی

قادر به پیروزی بر بورژوازی نخواهد بود.

 

به

نظر انگلس

طبقه کارگر

برای پیروزی بر بورژوازی

به

تئوری علمی منطبق با منافع خود 

و 

به

 «حزب طراز نوین» خود

نیاز مبرم دارد.

(ایضا همانجا، ص ۴۵۳)

 

در آن صورت

طبقه کارگر

به

«طبقه حاکمه واقعی»

مبدل خواهد شد.

(ایضا همانجا، ص ۴۵۳)

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر