دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۴۴۶)

پروفسور دکتر 

ولفگانگ ایشهورن

اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت

و

دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)

برگردان
شین میم شین  

متد 

(اسلوب)

۱

·    متد به سیستمی از اصول، قوانین و مقررات اطلاق می شود که در کلیت شان باید نشان دهند که تفکر شناسنده  چگونه باید پیش رود تا معارف (شناخت های) جدیدی کسب کند و یا کردوکار عملی خود را چگونه صورت دهد که به تغییر واقعیت عینی منجر شود.

۲

·    متد از قوانین عینی شروع به حرکت می کند.

·    قوانینی که عرصه موضوعی معینی را مشخص می کنند و به صورت تئوری فرمولبندی شده اند.

۳

·    متد به مثابه ابزار از آن خود کردن (درک و هضم و تصاحب) عملی و نظری واقعیت، حاوی خصلت خودمختار (مستقل) و خلاق اکتیو است.

۴

·    متد با فنون مربوط به خود، پیوندی تنگاتنگ دارد.

۵

·    فن مربوطه نشان می دهد که متد هر علم منفرد، چگونه باید به خدمت گرفته شود و یا تغییر داده شود تا با خودویژگی عرصه موضوعی مربوطه انطباق کسب کند و  با اوبژکت پژوهشی مناسب گردد.

۶

·    فنون مختلف با انجام مرتب (به ترتیب) درست و راسیونال (عقلی، عقلایی) کردوکار نظری و عملی به استفاده مؤثر از متد مربوطه خدمت می کنند.

۷ 

 

·    متدیک عبارت است از سیستم اصول علمی متدی که به کار بسته می شود.

۸

·    وظیفه متدیک به شرح زیر است:

الف

·    وظیفه متدیک صدور احکامی در رابطه با نحوه سازمان مجموعه متدی بر طبق حوایج خاص علم منفرد معین است.

ب

·    وظیفه متدیک آنالیز (تجزیه و تحلیل) پیش شرط ها و شرایط نظری و عملی بر طبق خودویژگی موضوع رشته علمی مربوطه است.

ادامه دارد.