شین میم شین
نه اندیشه
مادرزاد وجود دارد
و
نه اندیشیدن
مادرزادی.
اندیشیدن
را
باید مثل هرعلم،
در روندی دشوار
فراگرفت.
۱
دهد نطفه را
صورتی چون پری
که کرده است،
بر آب صورتگری؟
معنی تحت اللفظی:
خدا
به
نطفه
صورت پری وش می بخشد
کس دیگری نمی تواند بر روی
آب نقاشی کند.
سؤال
سعدی در این بیت شعر،
دیالک تیک اوبژکت و سوبژکت
را
به شکل
دیالک تیک ن و ق
از
سویی
و
به شکل دیالک تیک ص و ص
از
سوی دیگر
بسط
و تعمیم می دهد.
جواب
سعدی در این بیت شعر،
دیالک تیک اوبژکت و سوبژکت
را
به شکل
دیالک تیک نطفه و قضا،
از
سویی
و
به شکل دیالک تیک صورت و صورتگر
از
سوی دیگر
بسط
و تعمیم می دهد.
۲
سعدی
در
توصیف هنرنمائی قضای کذائی
همه استعداد هنری خود را به کار می بندد و به
قضا صورتگری بر آب را نسبت می دهد.
اینکه سعدی نطفه را با آب
یکی می گیرد،
از سطح نازل توسعه علوم
طبیعی در آن زمان
حکایت می کند.
البته سعدی این حقیقت امر را ناگفته می گذارد
که
صورتگر قضا
همیشه از نطفه
صورتی پری وش نقش نمی زند.
به هر صورت
خدایی
که
غیرقابل حدس و گمان بشری
بود،
با دقت و وسواس حیرت
انگیزی «تعریف» می شود.
کسب و کار فقها
همین
است.
تا همین امروز.
۳
نهد لعل و
پیروزه در صلب سنگ
گل و لعل در
شاخ پیروزه رنگ
معنی تحت اللفظی:
خدا
در بطن سنگ
لعل و فیروزه می گذارد
و
در شاخ فیروزه رنگ
گل و لعل.
سؤال
سعدی در این بیت شعر،
دیالک تیک ف و م
را
به شکل دیالک تیک
صلب سنگ و لعل و پیروزه
و
به شکل دیالک تیک ش و گ و ل
بسط و تعمیم می دهد
و
تشکیل این دیالک تیک عینی
را
به
حساب خدا می گذارد.
جواب
سعدی در این بیت شعر،
دیالک تیک فرم و محتوا
را
به شکل دیالک تیک
صلب سنگ و لعل و پیروزه
و
به شکل دیالک تیک شاخه پیروزه
رنگ و گل و لعل
بسط و تعمیم می دهد
و
تشکیل این دیالک تیک عینی
را
به
حساب خدا می گذارد.
۴
این
بهترین راه فرار
از
جواب
به
سؤالات جماعت کنجکاو
است:
چند و چون و بود و نبود هر چیز
را
به
گردن خدا و عوامل موهوم خدا
بینداز و برو.
ادامه
دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر