پروفسور دکتر
ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت
و دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)
برگردان
شین میم شین
ایدئالیسم
۱
·
ایدئالیسم سمتگیری بنیادی ئی در فلسفه است که ضد ماتریالیسم
است.
۲
·
ایدئالیسم به قول
کلاسیک های مارکسیسم، مدعی «ازلیت روح در مقابل طبیعت است»، یعنی «در تحلیل نهایی
خلقت جهان را به نحوی از انحاء می پذیرد.»
·
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۲۱، ص ۲۷۵)
۳
·
قانون تعیین کننده ایدئالیسم به شرح زیر است:
الف
·
ماده، یگانه رئالیته اوبژکتیو (واقعیت عینی) نیست.
ب
·
ماده، حتی رئالیته (واقعیت) مقدم (اولین) نیست.
پ
·
ماده، رئالیته (واقعیت) مقدم که تعیین کننده محتوای احساس
ها، ادراکات، تصورات، تفکر و به عبارت کوتاهتر، شعور باشد، نیست.
ت
·
ماده، محصول (فراورده) شعور است.
ث
·
ماده، تجسم (جسمیت یابی) روح است.
۴
·
به قول ولادیمیر لنین، «تحت انواع ایدئالیسم فلسفی، هزاران
سایه ـ ایدئالیسم امکان پذیر است و هر وقت می توان هزاران سایه ـ ایدئالیسم هم
تشکیل داد و مؤسس چنین سیستمک فلسفی هزارم گشت.
·
آن سان که تفاوت این سیستمک فلسفی با سیستم های دیگر چشمگیر
جلوه گر شود.
·
اما از موضع (نقطه نظر) ماتریالیسم، این تفاوت ها کاملا
فرعی اند.»
·
(ولادیمیر لنین، «مجموعه آثار»، جلد ۱۴، ص ۲۶۸)
۵
·
انواع مختلف ایدئالیسم را می توان در دو نوع اصلی زیر خلاصه
کرد:
الف
·
ایدئالیسم عینی
ب
·
ایدئالیسم ذهنی
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر