متد استقرائی (ده دوکتیو)

پروفسور دکتر گئورگ کلاوس

برگردان

شین میم شین

  

۱

·      متد استقرائی به کلیت قواعد و روش هایی اطلاق می شود که به کمک آنها می توان از طریق منطقی صرف یعنی بر پایه اکستن سیونال از مقدمات (پره میس های) موجود به استخراج نتایج نهائی نایل آمد.

۲

·      ساده ترین فرم استفاده از متد استقرائی عبارت است از استفاده از قاعده انفصال (منفصل کردن).

۳

·      مقدمات می توانند به شکل زیر باشند:

الف

«باران می بارد!»

و

«اگر باران ببارد، سنگفرش خیس می شود!»

ب

نتیجه نهائی حاصل از آن عبارت است از این که

«سنگفرش خیس می شود!»

۴

·      استنتاج منطقی حاوی قواعد و فرمول های نتیجه گیری زیادی است و وظیفه پژوهشی منطق عبارت است از تدوین قواعد استنتاج جدید.

۵

·      متد اصول بدیهی (اکسیوماتیکی) عالی ترین شکل متد استقرائی است.

۶

·      در متد اصول بدیهی، اصول بدیهی پایه ای ترین مقدمات برای هر استدلالی را تشکیل می دهند و قواعد استنتاجی مطروحه ی روشن و واضح، نقطه آغازین برای کلیه قواعد نتیجه گیری استخراجی را.

۷

·      متد استقرائی تنها متد لازم برای کسب معارف علمی نیست.

۸

·      متد استقرائی باید همیشه از مقدماتی (پره میس هائی) آغاز به کار کند.

·      مقدماتی که صحت شان ثابت شده و یا به عنوان احکام حقیقی فرض گرفته می شوند.

۹

·      حتی اگر خود چنین مقدماتی به کمک متد استقرائی از مقدمات دیگر استخراج شده باشند، باید این زنجیر استخراج بالاخره در نقطه ای به پایان رسد.

۱۰

·      علم باید به روش های استدلالی ئی متوسل شود که خصلت استقرائی ندارند و بر روابط اینتن سیونال استوار شده اند.

·      (مثلا مشاهده، آزمایش و غیره)

۱۱

·      حلاجی منطقی نتایج حاصل از پراتیک برای تدوین احکام و قوانین علمی به کمک متدهای تخلیصی (تقلیلی، ردوکتیو) انجام می یابد.

۱۲

·      مراجعه کنید به استقراء در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان