پروفسور دکتر
ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت
و دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)
برگردان
شین میم شین
عمل
ادامه
۴۱
·
قانونمندی های توسعه اجتماعی با قانونمندی های عمل فردی و
عمل کلکتیو یکسان نیستند.
۴۲
·
توضیح اعمال فردی و یا روندهای عمل فردی ـ به طور در خود و
برای خود ـ هنوز به معنی توضیح توسعه جامعه ای نیست.
۴۳
·
جریان توسعه جامعه ای تحت تابعیت قانونمندی های جامعه ای
قرار دارد.
·
جویبار انجام عمل فردی و کلکتیو در جریان توسعه ای جامعه ای
می ریزد.
·
جریان توسعه جامعه ای نمی تواند مستقل از این عمل فردی و
کلکتیو واقعیت یابد.
·
(جامه عمل بپوشد.
·
رئالیزه شود.)
·
جریان توسعه جامعه ای اما در مقابل عمل فردی و کلکتیو،
کیفیت نوینی را نمودار می سازد.
۴۴
·
«ثانیا قضیه تاریخ از قرار زیر است:
الف
·
قضیه تاریخ این است که نتیجه نهایی، همیشه در گذر از تضادهای موجود میان اراده های منفرد بیشمار
تشکیل می یابد.
·
در نتیجه ی آن، هر کس به نوبه خود، با مجموعه ای از شرایط
خاص زندگی، آن می شود که است.
ب
·
یعنی قوای بیشمار متقابلا متقاطعی، گروه های بیشماری از
پاراللوگرام های قوا (متوازی الاضلاع های قوه سنج) به کار می افتند که از آنها نتیجه ای ـ نتیجه
تاریخی ئی ـ پدید می آید.
پ
·
اما از آن پدید می آید که اراده های منفرد، هر کدام آن می
کند که به لحاظ ساخت و پرداخت جسمی اش و به لحاظ شرایط خارجی اش و در تحلیل نهایی
به لحاظ اقتصادی (خواه شرایط اقتصادی شخصی و خواه شرایط اقتصادی جامعه ای ـ عمومی)
می تواند.
ت
·
البته هیچکدام از اراده های منفرد، به آنچه که می خواهد،
نمی رسد.
·
بلکه همه اراده های دخیل به میانگین کلی ئی می رسند.
·
یعنی در نتیجه مشترکی ذوب می شوند.
·
نتیجه مشترکی که از آن نمی توان نتیجه گرفت که اراده های
منفرد مساوی با صفر بوده اند.
ث
·
بلکه بر عکس، هر اراده ای سهم خاص خود را به نتیجه نهایی
ادا می کند.
·
البته به اندازه ای که در تشکیل آن دخیل بوده است.»
·
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۳۷، ص ۴۶۴)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر