اروتیسم خیام
دکتر بیژن باران
منبع:
سایت مشعل
http://archive.mashal.org/content.php?c=shehr&id=00741
ویرایش و تحلیل
از
میم نون
با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردي و نسيمی و غباري و دمی است.
خیام
مقدمه
در ادبیات،
انسان را می توان تنی با سر و دل دانست.
سر
جایگاه حافظه، حرکت، هوش و منطق است.
دل
تاریخا
جایگاه احساس، عشق و کردار است.
مثلا در فارسی
اصطلاح "خودش را تو دل جا کرده"
برابر عشق است.
البته اکنون روشن شده
که
وجود هرمون های درون ریز جنسی مغزی/ غددی endocrine
روی ضربان دل (قلب)، تنفس و ماهیچه ها اثر می گذارد.
لذا این مراکز با ریزش/میرش پیامبرهای شیمیایی پویا در خون،
کردار را جهت می دهند.
رابطه انسان ها پدیده ای زنده است که آغازی و پایانی دارد.
یکی از این رابطه ها عشق است.
عشق یا رابطه ۲ تن، از ۳ مرحله عمده می گذرد
توصیف هریک از این مراحل، یک ژانر هنری هم است.
۱
انس ۲ فرد از فاصله دور.
بیان شعری این رابطه لیریک lyric نام دارد.
بیشترین بخش شعر جهانی لیریک است.
در فارسی، غزل (چه عروضی و چه سپید) تبلور این گونه احساس است.
این تبیین رابطه، قدیمتر بوده
بیشتر متنی است.
اگرچه گاهی با کتیبه و مینیاتور همراه است.
در لیریک رابطه ۲ تن از فاصله ای معین،
به خاطر اوضاع فرهنگی جامعه،
با پندارهای رمانتیک یا عارفانه،
بیان می شود.
در این نوع شعر
از سر و دل،
با پوششی بدیع از ۲ تن، گفته می شود.
نقاشی مونا لیزای داوینچی نمونه هنر لیریک قرن شانزدهم است.
تاریخ ۱۰۰۰ سال گذشته فارسی
پر است از غزلیات مبین این رابطه.
سپهری می گوید:
عشق
صدای فاصله ها ست.
صدای فاصله هایی که غرق ابهامند
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر