تحلیلی
از
میم حجری
از
میم حجری
هفت چیز خطرناک:
لذت بدون وجدان
ایراد اصلی صدور اندرزهای کلی و انتزاعی
در چنین مواردی معلوم می شود.
لذت
می تواند به صور بیشمار حاصل آید
که
چه بسا
کمترین ربطی به وجدان ندارند:
۱
وقتی کسی تشنه است،
از
نوشیدن لیوانی آب
لذت عظیمی می برد.
این لذت ربطی به وجدان ندارد.
۲
وقتی کسی گرسنه است،
از خوردن لقمه ای نان و پنیر حظ می کند.
این لذت چه ربطی به وجدان دارد؟
۳
پای وجدان زمانی پیش می آید
که
یکی بیمار روانی باشد و از زجر دادن مثلا گربه ای و یا همنوعی حظ کند.
تجارت بدون اخلاق
اخلاق
چیزی طبقاتی است.
هر عضو هر طبقه جامعه
بسته به تعلقلت طبقاتی اش،
اخلاق معینی
دارد.
اخلاق رعیتی
با
اخلاق ارباب فئودالی
از زمین تا آسمان تفاوت و تضاد دارد.
تجارت
و
هر کار دیگری
همیشه بنا بر موازین اخلاقی افراد صورت می گیرد.
مسئله اما این است
که
اخلاق تاجر
(بورژوا)
با
اخلاق عمله
(پرولتر)
یکسان نیست.
عبادت بدون ایثار
ایثار
یعنی
منافع همنوعی
را
بر
منافع خود برتر شمردن.
قوت لایموت (غذای بخور و نمیر) خود را به همنوعی بخشیدن.
محتوای معنوی این اندرز
رعایت دیالک تیک عقیده و عمل
افکار و کردار
دل و دست
است.
این اندرز
اندرزی فئودالی است.
چون
ایثار
در
دیالک تیک استیثار و ایثار
(خودخواهی و دگرخواهی)
وجود دارد.
در ایده ئولوژی اشرافیت برده دار و فئودال و روحانی
خودخواهی
(استیثار)
مذموم
شمرده می شود
و
دگرخواهی
(ایثار)
به مقام فضیلت اخلاقی متعالی اعتلا داده می شود.
خودخواهی
(استیثار)
در همه موجودات زنده
از میکروموجود تا بشر
خصیصه ای غریزی، طبیعی و بنیادی است.
خیلی هم خوب است.
دگرخواهی
همنوعدوستی
و
همیاری
در درجه دوم مطرح می شوند.
چون
چراغی
چراغی
که
به
خانه
روا ست،
به
مسجد
حرام
است.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر