۱۴۰۲ اردیبهشت ۳۰, شنبه

درنگی در غزلی از خواجه شیراز (۱۰) (بخش آخر)

  

 میم حجری

 
زاهد شرابِ کوثر و حافظ پیاله خواست
تا در میانه خواستهٔ کردگار چیست.

معنی تحت اللفظی:

فرق حافظ با زاهد این است

که

زاهد شراب کوثر سر می کشد و حافظ شراب انگور.

سؤال این است که خدا آن را می خواهد و یا این را. 

 

این واپسین بیت این غزل خواجه است.

خواجه در این بیت غزل،

دیالک تیک مادی و روحی، دیالک تیک دنیوی و اخروی و دیالک تیک نقد و نسیه

را

به شکل دوئالیسم شراب کوثر و شراب انگور بسط و تعمیم می دهد و نقش تعیین کننده را از آن اراده الهی می داند.


اما همین حافظ به ظاهر زاهد ستیز

بهترین رفیق تیمور لنگ خونریز است

و

تیمور خونریز را سلیمان زمان می داند و شفیع روز جزا.

 

سردسته ریاکاران و رنگبازان و مزوران

 خدا می داند که حافظ است و یا صوفی و زاهد.

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر