۱۴۰۲ اردیبهشت ۹, شنبه

فرهنگ مفاهیم سیاسی (م) مالکیت جامعتی (مالکیت اشتراکی) (۴)

 

هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

شین میم شین

 

۲۱

·    مالکیت جامعتی، شالوده ای است که بر روی آن، امتیازات سوسیالیسم می توانند شکوفا شوند و با دستاوردهای علمی و فنی پیوند بخورند.

 

۲۲

·     بنا بر درجه بلوغ نیروهای مولده و کلیه مناسبات جامعتی، در اولین مرحله فرماسیون جامعتی کمونیستی، مالکیت جامعتی بنا بر اصل «از هر کس به اندازه استعدادش و به هر کس به اندازه کارش» و در مرحله عالیتر آن، بنا بر اصل «از هر کس به اندازه استعدادش و به هر کس به اندازه نیازش» است که کار، خود به اولین نیاز حیاتی زحمتکشان به طور کمونیستی متحد گشته مبدل می شود.

 

۲۳

·    در این فونکسیون ها و مشخصات مالکیت جامعتی، تفاوت انواع دیگر مالکیت دولتی  و گروهی آشکار می گردد که چه بسا به غلط، مالکیت جامعتی قلمداد می شوند:

 

الف

·     مالکیت دولتی که بخشا در کشورهای سرمایه داری وجود دارد، جزئی از مناسبات تولیدی سرمایه داری است و در خدمت استثمار است.

 

ب

·     فرم های مختلف مالکیت گروهی نیز تا زمانی که قدرت دولتی استثمارگران از بین نرفته، تابع و سرسپرده قوانین سرمایه داری اند.

 

پ

·     انواع مختلف مالکیت دولتی که پس از پیروزی انقلابات رهایی بخش ملی تشکیل می یابند، در وهله اول، شالوده اقتصادی برای غلبه بر میراث کلونیالیسم (استعمار) و برای تحکیم استقلال سیاسی کشور مربوطه اند. 

 

ت

·    توسعه فراتر این نوع از مالکیت جامعتی و ارتقا به موضع ضد فئودالی، ضد سرمایه داری و سوسیالیستی، وابسته به نفوذ طبقه کارگر و دهاقین زحمتکش  در دولت مربوطه است که قبل از همه در فونکسیون های این مالکیت جامعتی نمودار می گردد.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر