سمیر امین
( ۱۹۳۱ – ۲۰۱۸)
اقتصاددان مصری- فرانسوی
دستاوردهایی که از درک ماتریالیستی انسان و تکامل اجتماعی اش حاصل می گردد
۲
سوسیالیسم می تواند تنها با درهم شکستن و
سرنگونی قهر آمیز موانع موجود
که عبارت است از استقرار انحصار ثروت و قدرت در دست طبقه ی سرمایه دار
بنا نهاده شود
و
این قدرت طبقه کارگر در جامعه ی سرمایه داری است
که
قادر به تحقق این سرنگونی قهر آمیز می باشد.
مالکیت بورژوایی وسایل تولید باید از میان
برود .
قدرت سیاسی انحصارگران سرمایه دار
باید محو شود.
ماتریالیسم تاریخی
نقش طبقه ی کارگر
را
که
در
جامعه ی سرمایه داری به عنوان طبقه ای که مبارزه اش می تواند تحقق دهنده ی نظام سوسیالیستی باشد ،
روشن و مشخص نماید.
ماتریالیسم تاریخی
مارا قادر به درک آن نیروهای اجتماعی
که
هم
درسطح یک کشور
و
هم
در سطح بین المللی ،
که می توانند با حرکت و جنبش خود ، سوسیالیسم را تحقق بخشد، می کند.
برای نیل به این هدف استراتژیهای عملی برای پیشبرد مبارزه ارائه می دهد.
۱
سوسیالیسم می تواند تنها با درهم شکستن و
سرنگونی قهر آمیز موانع موجود
که عبارت است از استقرار انحصار ثروت و قدرت در دست طبقه ی سرمایه دار
بنا نهاده شود
و
این قدرت طبقه کارگر در جامعه ی سرمایه داری است
که
قادر به تحقق این سرنگونی قهر آمیز می باشد.
معنی تحت اللفظی:
سوسیالیسم
با سلب مالکیت قهرامیز از انحصارات امپریالیستی توسط طبقه کارگر امکان پذیر می گردد.
اکنون منظور سمیر امین
هم
از
نظام اجتماعی نوین
معلوم می شود:
نه تنها امکان پذیر بلکه ضروری است.
و
هم
از سوسیالیسم:
سوسیالیسم در ماتریالیسم تاریخی سمیر امین
در
رفاه مادی و آموزشی ـ پرورشی همه اعضای جامعه
خلاصه می شود.
این درک سمیر امین از تاریخ، نه درک ماتریالیستی تاریخ، بلکه درک شبه اکونومیستی تاریخ است.
طبقه حاکمه امپریالیستی با چنین سوسیالیسمی مخالفتی ندارد:
رفاه جامعه را توسعه می دهد و طبقه متوسطی پدید می آورد که هم مرفه است و هم تحصیلات عالی دارد
و
هم
پایگاه اجتماعی طبقه حاکمه امپریالیستی
است.
سمیر امین مسئله را به غایت ساده می کند و خیلی از مفاهیم ماتریالیسم تاریخی را مسکوت می گذارد.
مثلا
انقلاب اجتماعی
را.
سوبژکتیویته تاریخی
را.
تنویر و تشکل و تجهیز و تحزب طبقه کارگر و توده زحمت
را.
مسئله پس از شکست اردوگاه سوسیالیستی (وحتی قبل از آن)
عدم آمادگی تدارک و تجهیز و تسلیح طبقه کارگر به الزامات فوق الذکر
بوده است و است.
جنبش کارگری
نه
جنبشی انقلابی برای تسخیر قدرت سیاسی و حاکمیت طبقاتی،
بلکه
جنبشی سندیکایی ـ رفرمیستی برای افزایش حجم نان بخور و نمیر است.
بعید است که سمیر امین از این حقیقت امر بی خبر باشد.
ولی در هر صورت خود را به بی خبری می زند و کلی بافی می کند.
۲
مالکیت بورژوایی وسایل تولید
باید از میان
برود .
قدرت سیاسی انحصارگران سرمایه دار
باید محو شود.
از این دو جمله معلوم می شود
که
سمیر امین
با ماتریالیسم تاریخی بیگانه است:
او در این دو جمله دیالک تیک مالکیت و سیاست را تبیین می دارد
ولی
فراموش می کند که پیش شرط سلب مالکیت از بورژوازی بر وسایل اساسی تولید،
تسخیر پیشاپیش قدرت سیاسی توسط طبقه کارگر و متحدینش است.
دولت موسوم به دیکتاتوری پرولتاریا
ابزار سیاسی این سلب مالکیت از طبقه حاکمه امپریالیستی و جامعتی کردن آن است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر