قهرمانِ منفرد یا مجاهدِ خلق؟
احسان طبری
ویرایش و تحلیل
از
یدالله سلطان پور
آقای هزارخانی با تعبیر نادرست از قصه بهرنگی،
می‌خواهد نشان دهد
که
گویا
ارادۀ فردی
کلید همه قفل ها
ست.
سؤال ین بود
که
چرا
اراده برای طبقه حاکمه برده دار، فئودال (تئولوژی) و بورژوازی
از
چنین اهمیت عظیمی
برخوردار
بوده و است؟
ایدئالیزه، سانترالیزاسیزه و مطلق کردن اراده
علل مادی، معرفتی و روحی ـ روانی
داشته است و دارد.
۱
طبقه حاکمه برده دار
در
صدر اسلام
با
ایدئالیزه، سانترالیزاسیزه و مطلق کردن اراده (مشیت) الهی
همه مشکلات مادی و فکری و نظری و عملی و روحی و روانی خود
را
حل می کند.
به
همه سؤالات ممکنه
پاسخ می دهد،
بی آنکه پاسخ داده باشد.
۲
دگم (جزم) تئولوژیکی (فقهی، مذهبی) اراده (مشیت) الهی
آلترناتیومفهومی برای مقوله فلسفی جبر است.
تئولوژی
دیالک تیک جبر و اختیار
را
به
شکل دوئالیسم اراده (مشیت) الهی و اختیار آدمی
تحریف می کند
و
نقش تعیین کننده
را
از
آن اراده (مشیت) الهی
اعلام می دارد.
بدین طریق و با این ترفند
بردگی نظری پیروان اسلام به مثابه ایده ئولوژی فرماسیون برده داری
با
بردگی عملی آنها
توأم و تکمیل می گردد.
مؤمنین
هم
به
لحاظ نظری بنده خدا
می گردند
و
هم
به
لحاظ عملی.
یعنی
عملا
آلت دست واره
می شوند.
مثلا
یدالله
(دست خدا)
می شوند.
یعنی
هم
به
معبودیت (برده دار بودن) مطلق خدا
ایمان می آورند
و
هم
به
اراده و مشیت مطلق او
یعنی
به
فعال مایشاء و قدر قدرت مطلق بودن او.
پیروان اسلام
سلب اختیار نظری و عملی مطلق
می شوند.
آنها
در
این
صورت
آن می کنند که خدا حکم می کند.
چه بسا
بر
دشمن قوی تر از خود
یورش می برند
و
بی پروا و بی مهابا
دل
به
دریا می زنند.
چون
مطمئنند
که
حیات و ممات شان
بسته به اراده و مشیت الهی
است.
می توان گفت
که
جزم (دگم) اراده (مشیت) الهی
برای بسیج مؤمنین و ارسال آنان به جنگ ملل آزاد
و
اسیر و برده سازی آنان
نقش پسیکولوژیکی و نظری ـ معرفتی سانترال
داشته است.
۳
اراده (مشیت) الهی
اراده (مشیت) الهی
بار معرفتی عظیمی
به
عهده داشته است.
با
توسل
به
اراده (مشیت) الهی
اراده (مشیت) الهی
می توان همه چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های طبیعی و جامعه ای و فکری
را
توجیه کرد.
زلزله چیست؟
زلزله
مبتنی
بر
اراده (مشیت) الهی
است.
بدین طریق
درک و توضیح پدیده های طبیعی
با
توجه به طبیعت و قوانین و قانونمندی های طبیعی
زاید می شود.
یعنی
درک و توضیح پدیده های طبیعی
با
توسل
به
نیرویی ماورای طبیعی
یعنی
با
توسل
به
اراده (مشیت) الهی
اراده (مشیت) الهی
صورت می گیرد.
این
در
مورد پدیده های جامعه ای
نیز
به
خدمت گرفته می شود.
برای درک و توضیح
مثلا
هر فرماسیون اقتصادی مبتنی بر استثمار و ستم
از
جزم اراده (مشیت) الهی
بهره برگرفته می شود.
آثار سعدی و حافظ
میدان وسیعی برای استفاده
از
جزم اراده (مشیت) الهی
جزم اراده (مشیت) الهی
اند:
مراجعه کنید
به
خودآموز خوداندیشی
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر