۱۳۹۶ خرداد ۱۵, دوشنبه

وحدت و مبارزه خدایان سه گانه (۳۳)


تحلیلی از 
مسعود بهبودی
 
۱
با گذار بشریت 
از 
فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی اشتراکی آغازین
به
فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی برده داری و یا فئودالی
زیربنای اقتصادی جامعه 
(ساختار اقتصادی جامعه، مناسبات تولیدی حاکم) 
تغییر می یابد.
 
۲
مالکیت اجتماعی (اشتراکی، دسته جمعی، کلکتیو) بر وسایل تولید
جایش را
 به 
مالکیت خصوصی (برده داری و یا فئودالی) بر وسایل تولید 
می دهد.
 
۳
جای جامعه بی طبقه
 را
جامعه طبقاتی
(برده داری و یا فئودالی) 
می گیرد.
 
۴
با تغییر زیربنای اقتصادی جامعه بشری
روبنای ایده ئولوژیکی آن نیز تغییر می یابد.
 
۵
ناتورالیسم 
(طبیعت ـ خداپرستی)
جای خود را به طبقه حاکمه ـ خداپرستی می دهد.
 
۶
طبقه حاکمه ـ خدا
چیست
 و 
چگونه تشکیل می شود
 و 
چرا تشکیل می شود؟
 
۷
طبقه حاکمه ـ خدا
انعکاس آسمانی ـ انتزاعی اعضای طبقه حاکمه است.
 
۸
طبقه حاکمه ـ خدا
عکس و تصویر اشرافیت برده دار (و یا فئودال) و روحانی در آیینه آسمان 
است.
 
۹
ما 
در واقع
با 
دیالک تیک ماده و روح
(دیالک تیک ذات و عکس)    
 سر و کار داریم:

طبقه حاکمه ـ خدا
عکس طبقه حاکمه برده دار و یا فئودال و روحانی
در آیینه آسمان است.
 
۱۰
در
 دیالک تیک ماده و روح
(دیالک تیک وجود و شعور، دیالک تیک ذات و عکس) 
نقش تعیین کننده از آن ماده (وجود، ذات)
است.

۱۱
چون روح و شعور و عکس و تصویر
ثانوی 
است.

اگر ذاتی نباشد، 
عکس و تصویری
 تشکیل نمی شود.

۱۲
طبقه حاکمه ـ خدا
هم 
ثانوی
 است.
 
چون بدون طبقه حاکمه 
نمی تواند عکس و تصویر آن وجود داشته باشد.
 
پیش شرط وجود عکس گربه
وجود پیشاپیش گربه 
است.

۱۳
سؤال این است 
که 
چرا
طبقه حاکمه ـ خدا
ازلی و ابدی 
قلمداد می شود؟
 
۱۴
چرا عکسی باید 
مقدم بر ذاتش 
جا زده شود؟
 
ضمنا چگونه می تواند
 مقدم بر ذاتش 
جا زده شود؟
 
۱۵
اینکه هنوز چیزی نیست.
 
۱۶
سؤال این است 
که
چرا و چگونه می توان عکس 
را 
خالق ذات 
جا زد؟
 
۱۷
چگونه می توان
طبقه حاکمه ـ خدا
را
خالق زمین و آسمان و همه قوای طبیعی و هرچه که هست،
جا زد؟
 
۱۸
چگونه می توان
سایه چیزی 
را 
به عنوان خالق آن چیز
به خلایق قالب کرد؟
 
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر