دایرة المعارف فلسفه بورژوائی واپسین (542)

 

 

پروفسور دکتر فریدریش تومبرگ  

(۱۹۳۲)  

  
فصل یازدهم اتیک (اخلاق)  

برگردان شین میم شین

    

پیشکش  

به  خاطره خروشان

 

 

سرهنگ سیامک      

 

بخش دوم 
مورالیسم سوبژکتیویستی

(اخلاقگرایی مبتنی بر ذهنگرایی)

 

 

قسمت دوم

فریدریش نیچه

(۱۸۴۴ ـ ۱۹۰۰)

ادامه

۱۱

·      نیچه در نبرد تن به تن با اخلاق مسیحیت که گویا سودایی جز ممانعت از آن در سر نداشت، میان کسانی محبوبیت کسب کرد.

·      کسانی که خود تحت تأثیر همان مذهب مسیحیت احساسات بشردوستانه کسب کرده بودند. 

۱۲

·      نیچه به منادی بی رحمی، قساوت و درندگی مبدل شد.

·      این سمتگیری نیچه فقط می توانست در راستای منافع سودجویانه امپریایلسم تازه به دوران رسیده باشد. 

۱۳

·      نیچه در نهایت بی لیاقتی به شناخت بغرنجی های اجتماعی و سیاسی، بسان جن زده ای، پا در یک کفش کرده بود که بر ضد همه دروغ ها بجنگد.

·      حتی حاضر بود خویشتن خویش را به محاکمه کشد.

۱۴

·      این واقعگرایی افراطی را نیچه به تقلید از مرادش ـ ولفگانگ گوته ـ داشت.

·      او می خواست، همه چیز را بدون رنگ و لعاب، یعنی بدان سان که هست، ببیند.

۱۵

·      همین جنون، نیچه را به تضاد میان احساس همدردی با وضع زندگی طبقه کارگر سلب آزادی و استقلال شده از سویی و ضرورت تبدیل بی رحمانه همین طبقه کارگر به برده تمامعیار به نفع منافع بشری متعالی از سوی دیگر برانگیخت.

۱۶

·      نیچه چه بسا بی آنکه خود متوجه باشد، دچار نوعی کوری شده بود.

·      او در اعماق دل خویش می دانست که به خویشتن خویش دروغ می خوراند تا حیات بورژوایی تحمل ناپذیر را تحمل پذیر سازد. 

۱۷

·      نیچه هم بسان کیرکگارد، فکری را نمایندگی می کند که به الگوی استدلالی عرصه های وسیعی از ایده ئولوژی بورژوایی واپسین بدل شده است. 

  

 

۱۸

·      ریگوریسم اخلاقی نیچه، اغلب در  فرم آمورالیسم (اخلاق ستیزی) به اصطلاح سوسیال ـ داروینیستی تار و پود آثار اولیه او را تشکیل می دهد. 

·      مراجعه کنید به اثر اوتوبیگرافیکی او تحت عنوان «چگونه آدم آن می شود که است.» (۱۹۰۸)

۱۹

·      برای آشنایی با تناقضات فکری نیچه مراجعه کنید به اثر فرانتس مرینگ تحت عنوان «راجع به نیچه» (۱۸۹۹)

·      اثر گونتر تحت عنوان «در مورد نیچه» در «ارباب روح خویش» (۱۹۸۱)  

۲۰

·      در رابطه با نیچه و شورش درونبورژوایی، مراجعه کنید به اثر هانس هاینتس هولتس تحت عنوان «شورش آوانتوریستی» (۱۹۷۶)

پایان

ادامه دارد.