۱۳۹۴ بهمن ۱۶, جمعه

شعری از فریدون توللی (2)


 جام ِ عمر
 
·        من آن پیر ِ پیمانه گیر ام ، که نیست
·        تن از تاب ِ سستی، به فرمان ِ من
·         
·        به پنجاه و اند، این گرانباده جام
·        فلک هشته، بر دست ِ لرزان ِ من
·         
·        حریفان به لبخند و من در هراس
·        هراسی، که آتش زند جان ِ من
·         
·        گر این جام ِ می، درکشم استوار
·        روا کی شود، طعن ِ یاران ِ من
·         
·        ور این می، ننوشم، خروشد سپهر
·        که واپس زدی، دست ِ احسان ِ من
·         
·        من ، این عمر ِ افزون، نخواهم به هیچ
·        که هیچ است، آغاز و پایان ِ من
·         
·        همان به ، که پیمانه کوبم به سنگ
·        که آغوش ِ مرگ است، درمان ِ من

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر