چاله ها و چالش ها (447)

استقلال، استقلال، جمهوری اسلامی  

برزویه طبیب

زمانی هگل اعلام کرد،

آنچه واقعی است عقلانی است .

البته هگل به دیالکتیک پایبند بود .

او می دانست که عقلانیت هر واقعیتی، حدود استمرار وقوع آنرا تعیین می کند

عقلانیت هر موضوعی ، به ضد آن ، و استمرار وقوع آن ، به استحاله آن تبدیل می شوند .

سیاست ورزان اردوی چپ در ایران ،

وحدت عقلانیت و واقعیت را ، مورد توجه قرار نمی دهند

سرچشمه:

اخبار روز

مسعود بهبودی

·        من فقط جمله اول این مطلب را خوانده ام و مورد تأمل قرار می دهم.

1

زمانی هگل اعلام کرد:

آنچه واقعی است عقلانی است .

·        منظور اطبا از مفهوم «عقلانی» چیست؟

·        راسیونال، بخردانه، مبتنی بر خرد؟ 

·        در این صورت باید همه چیز از ذره تا کاینات مبتنی بر خرد باشد.

·        هگل به خرد مطلق عقیده داشت.

·        خوب منظور او در بهترین حالت می تواند این باشد که ماده (واقعیت عینی) بطور عینی قانونمند است.

·        یعنی ساختار ماده مبتنی بر قوانین عینی است.

·        واقعا هم چنین است.

2

البته هگل به دیالکتیک پای بند بود

او می دانست که عقلانیت هر واقعیتی

حدود استمرار وقوع آن را تعیین میکند   

·        واقعا اطبا هم بسان هگل پای بند ایدئالیسم عینی اند و فکر می کنند که روح (شعور، خرد، ایده) تعیین کننده ماده (وجود، واقعیت عینی) است؟ 

·        شاید منظور هگل عملکرد عینی قانونمندی های عینی چیزها، پدیده ها، سیستم ها و روندهای هستی طبیعی و اجتماعی باشد.

·        به قول انگلس، دیالک تیک طبیعت باشد:

·        چه طبیعت اول و چه طبیعت ثانی (جامعه، انسان)  

3

·        منظور اطبا و هگل از مفهوم «حدود استمرار وقوع» چیست؟

·        عمر چیزها، پدیده ها، سیستم ها و روندهای هستی و اجتماعی؟

·        آیا واقعا عمر چیزها، پدیده ها، سیستم ها و روندهای هستی طبیعی و اجتماعی را عقلانیت آنها تعیین می کند و یا تضادهای درونی و ماهوی و عینی آنها و یا منظور هگل از مفهوم عقلانیت عینی، همان قوانین و قانونمندی های عینی است؟  

·        عمر و یا «حدود استمرار وقوع» تخم مرغ را در هر صورت ستیز تز و آنتی تز (زرده و سفیده و نطفه)  تعیین می کند.

·        عمر و یا «حدود استمرار وقوع»  جامعه فئودالی را تضاد اصلی سیستم فئودالی (تضاد طبقه متوسط و دهقانان و اشرافیت فئودالی) تعیین می کند.

·     عمر و یا «حدود استمرار وقوع» نظام سرمایه داری را تضاد اصلی آن، تضاد کار و سرمایه، مبارزه طبقاتی میان پرولتاریا و بورژوازی تعیین می کند. 

پایان