فرماسیون های اجتماعی ـ اقتصادی (5)

سرمایه داری انحصاری ـ دولتی

پروفسور گونتر هیدن
برگردان شین میم شین

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی عبارت است از اتحاد قدرت انحصارات با قدرت دولت بورژوائی و در پیوند با آن، مداخله بلاواسطه دولت در اقتصاد و تبدیل دولت به نماینده مستقیم بورژوازی انحصاری در رهبری جامعه.

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی در دوران امپریالیسم پا به عرصه وجود می نهد و امروز در مهمترین کشورهای امپریالیستی (ایالات متحده آمریکا، آلمان، فرانسه، انگلستان) بطور کامل تشکیل یافته است.

• علل اصلی پیدایش سرمایه داری انحصاری ـ دولتی به شرح زیرند:

1

• تشدید تضاد اصلی جامعه سرمایه داری به سبب رشد شتابان اجتماعی شدن تولید سرمایه داری.

2

• دشوارتر شدن حل مسئله بازار.

3

• بحران های اقتصادی پی در پی.

4

• نظامی کردن اقتصاد.

5

• تشدید مبارزه طبقاتی در کشورهای سرمایه داری.

6

• مبارزه سیستم جهانی سرمایه داری بر ضد سیستم جهانی سوسیالیستی.

*****

• کلید فهم توسعه سرمایه داری انحصاری ـ دولتی در عملکرد همگام تضادهای اقتصادی و سیاسی است:

I
بلحاظ اقتصادی

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی، بلحاظ اقتصادی به معنی درجه عالی تر انحصاری کردن است.

II
بلحاظ سیاسی

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی، بلحاظ سیاسی به معانی ریرین است:

1

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی به معنی بگور سپردن دمکراسی است.

2

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی به معنی روی آوردن هرچه شدیدتر به فرم های علنی دیکتاتوری و میلیتاریسم (نظامیگری) است.

• مراجعه کنید به میلیتاریسم

III
بلحاظ ایدئولوژیکی

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی بلحاظ ایدئولوژیکی به معنی تشکیل ایدئولوژی دولتی ئی است، که از گرایشات زیرین تشکیل می یابد و هسته مشترک آنها را آنتی کمونیسم (کمونیسم ستیزی) تشکیل می دهد:

1

• ناسیونالیسم

2

• کوسموپولیتیسم ارتجاعی (جهان وطنی ارتجاعی)

3

• روانشیسم (انتقام جوئی)

4

• شووینیسم و غیره

• مراجعه کنید به ناسیونالیسم، کوسموپولیتیسم، روانشیسم، شووینیسم، آنتی کمونیسم

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی ماهیتا ضد ملی است.
• فونکسیون اصلی سرمایه داری انحصاری ـ دولتی عبارت است از وسعت بخشیدن هرچه بیشتر به قدرت اقتصادی و سیاسی بورژوازی انحصاری و همزمان با آن، ممانعت از گذار به سوسیالیسم.

IV
شاخص های ماهوی سرمایه داری انحصاری ـ دولتی

• ماهیت سرمایه داری انحصاری ـ دولتی را می توان در اقدامات و عوامل زیرین مشاهده کرد:

1

• در تقسیم درآمد ملی به نفع انحصارات از طریق بودجه دولتی

2

• در وجود کارخانجات دولتی و بانک های دولتی

3

• در مداخله دولت در مبارزه برسر میزان دستمزد به نفع سرمایه مالی

4

• در «برنامه های کمک» دولتی و «نقشه های» دولتی برای رشته های اقتصادی منفرد و برای کل اقتصاد و غیره.

*****

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی در فرم «انتگراسیون» (همپیوندی) (مثلا همبود اقتصادی اروپا) ، بمثابه قدرت سرمایه داری بین المللی عمل می کند.

• بورژوازی انحصاری می کوشد از طریق شرکت دادن دولت در حیات اقتصادی و با استفاده از امکانات چند جانبه دولت به اهداف زیر جامه عمل بوشاند:

1

• روندهای عینی خودپوی مؤثر در سرمایه داری را منظم سازد.

2

• از حدت تضادهای ملتهب بکاهد و آنها را خاموش سازد.

3

• جنبش کارگری و تأثیرات روزافزون سوسیالیسم را نابود سازد.

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی اگرچه فرم های اقتصاد سرمایه داری و فرم های حرکت تضادهای آن را تغییر می دهد، ولی نه تنها سرمایه داری را از بین نمی برد، بلکه تضادهای اقتصادی، اجتماعی وسیاسی آن را تشدید می کند.

• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی به تعمیق تضادهای لاینحل موجود میان سرمایه مالی (که دولت را زیر فرمان خود دارد) و خلق می پردازد.

• این تضاد شالوده عینی وحدت مبارزاتی طبقه کارگر با کلیه نیروهای ضد انحصاری را تشکیل می دهد.

• تضادمندی درونی سرمایه داری انحصاری ـ دولتی عبارت از این است که آن، سیستم سرمایه داری مبتنی بر مالکیت خصوصی بر وسایل تولید را با وسایلی تحکیم می بخشد که سرمایه داری را بسوی انحلال سوق می دهند:
• سرمایه داری انحصاری ـ دولتی از سوئی قدرت سرمایه را تقویت می کند و از سوی دیگر آن را به سوی گور می سوق می دهد و سوسیالیسم را بطور مادی تدارک می بیند.

• توسعه سرمایه داری انحصاری ـ دولتی، در مجموع، بیانگر فرتوتی شیوه تولید سرمایه داری و زوال روز افزون آن است.

• مراجعه کنید به امپریالیسم، سرمایه داری.

پایان