۴
ارتقای سطح حقوق نظامیان
بنا کرد و نان داد و لشکر نواخت
شب از بهر درویش شبخانه ساخت
تحت مناسبات تولیدی بنده داری و فئودالی
رزم و بزم
در انحصار بلا منازع طبقات حاکمه بنده دار و فئودال است.
توده های بنده و رعیت
محکوم به زیست در ذلت مطلق اند:
هم
در
ذلت مادی و معیشتی
و
هم
در
ذلت فکری و هنری
حماسه داد
روزی از روزها
در زمان سلطان محمود غزنوی
خان فئودالی
به
روستایی حمله برده بود و رعایا دست به مقاومت و مبارزه با دار و دسته خان فئودال زده بودند
و
دمار از روزگارش در آورده بودند.
وقتی
خبر به سلطان محمود غزنوی که تبارش به غلامان ترک می رسید، رسید
از
فرط خشم
منفجر شد
و
می خواست
فرمان اعدام رعایای مقاوم و مبارز را صادر کند.
در
ایده ئولوژی اشرافیت برده دار و فئودال
توده های برده و رعیت
حق شرکت در رزم
را
ندارند.
رزم بسان بزم
در
انحصار اعضای طبقات حاکمه است.
حتی بنده های امام حسین و اشراف دیگر خق شرکت در مقاومت و مبارزه در مقابل ارتش یزید
را
نداشتند.
به
همین دلیل
اربابان برده دار
(امام حسین و یاران)
نخست برده های خود
را
آزاد ساختند
تا
شراب خونین شهادت
را
بنوشند و کیف خر کنند.
تعداد شهدای عاشورا
نه
۷۲
تن
بلکه صد و چهل و چند تن بوده است.
اهل تشیع
برد های شهید
را
آدم حساب نمی کنند
تا
برای شان قطره اشکی نثار کنند.
فقط
به
مناسبت شهادت اربابان برده دار
اشک می ریزند و عرعر می کنند.
۲
بنا کرد و نان داد و لشکر نواخت
منظور سعدی از لشکر
قشر اجتماعی معینی از طبقات حاکمه در جامعه بنده داری و فئودالی است
که
فوت و فن و ترفند رزم فراگرفته اند
و
به
وقت نیاز
اسب زین می کنند و می رزمند.
توصیه اکید سعدی
به
خوانین و سلاطین فئودالی
فراموش نکردن حقوق آنان در ایام صلح است
تا
به
وقت نیاز
بهتر از جان بگذرند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر