سیر و سرگذشت احزاب کمونیست اروپای شرقی (۲)

 

پروفسور دکتر انتون لاتسو

آکادمی علوم دولتی ـ حقوقی در پوتسدام ـ بابلزبرگ

سرچشمه:

دفاتر مارکسیستی

 (۲۰۱۱ ـ ۲)  

(۱۲. ۵. ۲۰۱۱)

برگردان

میم حجری

 

علت دوم

 

·    تجزیه و تلاشی احزاب کمونیستی پس از ۱۹۸۹ نتیجه پیدایش و توسعه پدیده های زیر بوده است:

 

۱

·    نتیجه انحلال انترناسیونالیسم سوسیالیستی ـ به مثابه  اصل اساسی ایدئولوژی، سیاست و روابط میان احزاب ـ  بوده است.

 

·    مراجعه کنید به انترناسیونالیسم و انترناسیونالیسم سوسیالیستی

 

۲

·    نتیجه توسعه های اجتماعی ـ اقتصادی و سیاسی در دولت های سوسیالیستی بوده است.

 

۳

·    نتیجه رشد اگوئیسم ملی در روابط میان احزاب کمونیستی بوده است.

 

·    (اگوئیسم به معنی خودخواهی، خودمرکزبینی، خودپرستی، بی اعتنائی به غیر و غیره است. مترجم)

 

علت سوم

 

·    وضع و حال احزاب کمونیستی به شرح زیر بوده است:

 

۱

·     احزاب کمونیستی در سردرگمی ایده ئولوژیکی و تئوریکی به سر می بردند.

 

۲

·    احزاب کمونیستی میان جهان بینی مارکسیستی و افکار سوسیال ـ دموکراتیکی ـ رفرمیستی نوسان می کردند.

 

۳

·    «پرسترویکا»، گلازنوست و «تفکر به اصطلاح نوین» گرایشات فوق الذکر را تقویت کردند و طرز تفکر مارکسیستی ـ لنینیستی و عمل پراتیکی و تئوریکی مبتنی بر طرح و برنامه را از عرصه به در راندند.

 

۴

·    در نتیجه، احزاب کمونیستی یکپارچگی درونی خود را از دست دادند و طولی نکشید که با قابلیت عملی خود نیز وداع گفتند.

·    اعتماد بخش اعظم جمعیت کشور به آنها کمتر و کمتر شد.

 

ادامه دارد.